Μίλτος Σαχτούρης, Η στάχτη

Μίλτος Σαχτούρης, Ποιήματα (1945-1998), εκδόσεις Κέδρος, Αθήνα 2014, ISBN: 978-960-04-4444-5.

Η ΣΤΑΧΤΗ

Ἡ στάχτη πού μένει

τό χιόνι που λιώνει

ἔνα μικρό ἄσπρο χέρι

διωγμένο

πού παγώνει

τά δάση ψηλά μέ τίς φωτιές

τά δάση πού καίγονται

 

τά ὄνειρα μου

 

[ Ἀπό τήν ποιητική συλλογή Ὁ Περίπατος (1960)]

 

Μίλτος Σαχτούρης, Ποιήματα (1945-1998), εκδόσεις Κέδρος, Αθήνα 2014, σελ. 160.

 

Χρίστος Λάσκαρης, Τρία Ποιήματα

 

Χρίστος Λάσκαρης, Ποιήματα, εκδόσεις Τύρφη, Θεσσαλονίκη 2022, ΙSBN: 978-618-5540-12-8.

I

ΓΙ’  ΑΥΤΟΥΣ ΠΟΥ ΣΚΑΒΟΥΝ ΒΑΘΙΑ

Τὸν κέρδισε ἡ σιωπή.

Εἶχε πολὺ

μέσα στὴν ποίηση βαδίσει.

 

Χρίστος Λάσκαρης, Ποιήματα, εκδόσεις Τύρφη, Θεσσαλονίκη 2022, σελ. 180

 

***

ΙΙ

ΑΝΕΡΑΣΤΑ ΒΙΒΛΙΑ

Ὑπάρχουν βιβλία

ποὺ χέρι δὲν τὰ χάιδεψε.

 

Ἔμειναν μιὰ ζωὴ στὸ ράφι.

 

Χρίστος Λάσκαρης, Ποιήματα, εκδόσεις Τύρφη, Θεσσαλονίκη 2022, σελ. 185

***

ΙΙΙ

ΔΙΑΒΑΖΟΝΤΑΣ ΕΝΑ ΠΟΙΗΜΑ

Διάβαζα ἕνα ποίημα γιὰ τὴν ἄνοιξη,

ὅταν τὴν εἶδα

νὰ ἔρχεται ἀπὸ μακριά

μισὴ γυναίκα,

μισὴ ὄνειρο.

κατέβαινε τὸ μονοπάτι κάτω

στεφανωμένη

μὲ ἄνθη κερασιᾶς.

Τότε κατάλαβα

τὶ δύναμη ἔχουν τὰ ποιήματα.

 

Χρίστος Λάσκαρης, Ποιήματα, εκδόσεις Τύρφη, Θεσσαλονίκη 2022, σελ. 141.

 

ΓΙΩΡΓΗΣ ΜΑΝΟΥΣΑΚΗΣ, ΥΠΗΡΞΕΣ;

Γιώργης Μανουσάκης, Τα ποιήματα 1967-2007, τόμος Α’ : Οι δημοσιευμένες συλλογές, εκδόσεις Κίχλη, Αθήνα 2021, ISBN: 978-618-5461-23-2.

 

ΥΠΗΡΞΕΣ;

Ὑπῆρξες ἄραγε;

Ἤ σ’ ἔπλασε ἡ λαχτάρα μου

καὶ σ’ ἔστησε

στὸ βάθρο τοῦ ἰδανικοῦ;

Γι’ αὐτὸ ἔμεινες ἔτσι

ἀπόμακρη καὶ ἄπιαστη;

(1959)

 

[Από την ποιητική συλλογή Μονόλογοι (1967)]

Γιώργης Μανουσάκης, Τα ποιήματα 1967-2007, τόμος Α’ : Οι δημοσιευμένες συλλογές, εκδόσεις Κίχλη, Αθήνα 2021, σελ. 34.

 

Νίκος Καββαδίας, Αντινομία

Νίκος Καββαδίας, Τραβέρσο, εκδόσεις Άγρα, ιη’ ανατύπωση, Αθήνα 2012, ISBN: 978-960-325-039-5.

Ὁ ἔρωτάς σου μιὰ πληγὴ καὶ τρεῖς κραυγές.

Στὰ κόντρα σκούζει ὁ μακαρὰς καθὼς τεζάρει.

Θαλασσοκόρη τοῦ βυθοῦ -χίλιες ὀργιὲς-

τοῦ Ποσειδώνα ἐγὼ σὲ κέρδισα στὸ ζάρι.

 

Καὶ σ’ ἔριξα σ’ ἕνα βιβάρι σκοτεινὸ

ποὺ στέγνωσε καὶ ξανεμίστηκε τὸ ἁλάτι.

Μὰ ἐσὺ προσμένεις ἀπ’ τὸ δίκαιον οὐρανὸ

τὸ στεριανό, τὸ γητευτή, τὸν ἀπελάτη.

 

Ὅταν σμίξεις μὲ τὸ φῶς ποὺ σὲ βολεῖ

καὶ θὰ χαθεῖς μέσα σὲ διάφανη ἀμφιλύκη

πάνω σὲ πράσινο πετούμενο χαλί,

θὰ μείνει ὁ ναύτης νὰ μετρᾶ τὸ ἄσπρο χαλίκι.

 

m/s Aquarius 1974

Νίκος Καββαδίας, Τραβέρσο, εκδόσεις Άγρα, ιη’ ανατύπωση, Αθήνα 2012, σελ. 31.

Πέτρος Π. Θεοδωρίδης, Χρόνου φείδου

φωτογραφία: Λουκάς Βασιλικός / https://lukasvasilikos.com/

 

Ο χρόνος

με υποσχέσεις

μας γητεύει

ενώ από κάτω

ο θηρευτής

παραμονεύει.

Χρόνος σαν την μικρή διαδρομή μας

στα εύθραυστα τοιχώματα της ύπαρξης μας.

Χρόνου φείδου

με το αργό του σύρσιμο

διασχίζει το σώμα μας.

 

Πέτρος Π. Θεοδωρίδης

Χρίστος Λάσκαρης, Δύο Ποιήματα

Χρίστος Λάσκαρης, Ποιήματα, εκδόσεις Τύρφη, Θεσσαλονίκη 2022, ΙSBN: 978-618-5540-12-8.

Ι

Ο ΑΓΡΟΣ

Ἀγρὸς ἡ ψυχὴ

καὶ ὅσο μένει χέρσα

κινδυνεύει.

////

Χρίστος Λάσκαρης, Ποιήματα, εκδόσεις Τύρφη, Θεσσαλονίκη 2022, σελ.115.

***

ΙΙ

ΑΝΑΒΡΥΖΕΙΣ ΚΑΙ ΠΑΛΙ 

Ἀναβρύζεις καὶ πάλι δροσιὰ τῶν σπλάχνων μου

καὶ ποτίζονται οἱ ρίζες τῆς ἐρημιᾶς

καὶ τὸ δέντρο τὸ γερμένο στὴ λύπη του

ξανανθίζει.

 

Ἐμφανίζονται πάλι τὰ πουλιὰ

τὰ ποτάμια ξαναβρίσκουν τὴ θάλασσα

κι ἡ θάλασσα τὸ χρῶμα της τὸ βαθὺ

τῆς ἀγάπης.

////

Χρίστος Λάσκαρης, Ποιήματα, εκδόσεις Τύρφη, Θεσσαλονίκη 2022, σελ.16.

ΝΙΚΟΣ ΚΑΡΟΥΖΟΣ, ΔΙΑΛΟΓΟΣ ΟΛΩΣΔΙΟΛΟΥ ΚΑΝΟΝΙΚΟΣ

Νίκος Καρούζος, Τα Ποιήματα Β’ (1979-1991), εκδόσεις Ίκαρος, τρίτη έκδοση, Αθήνα 2007, ISBN: 978-960-7233-53-0.

ΔΙΑΛΟΓΟΣ ΟΛΩΣΔΙΟΛΟΥ ΚΑΝΟΝΙΚΟΣ

-Δε σε βλέπω απόψε καλά∙ τι έχεις;

                  -Έχω ύπαρξη. –

 

[Από την ποιητική συλλογή Αντισεισμικός τάφος (1984)]

Νίκος Καρούζος, Τα Ποιήματα Β’ (1979-1991), εκδόσεις Ίκαρος, τρίτη έκδοση, Αθήνα 2007, σελ.355.

Γιώργος Ιωάννου, Δε βρίσκω φωνή

ΔΕ ΒΡΙΣΚΩ ΦΩΝΗ

Θέλω νά σκάψω καί δέν ἔχω γῆ.

Να φυτέψω – χῶμα δέν ὑπάρχει.

Οὔτε φυτά, οὔτε κάν ἕνα φτυάρι.

 

Θέλω νά φωνάξω, δέ βρίσκω φωνή.

Ἡ  ὀμορφιά δέ μ’ ἀγγίζει ·

θέλω πολύ ν’ ἀγαπήσω.

 

Γιῶργος  Ἰωάννου, Τά χίλια δέντρα καί ἄλλα ποιήματα , ἐκδόσεις ὕψιλον/βιβλία, Ἀθήνα 1982, σελ. 51.

ΝΙΚΟΣ ΓΑΒΡΙΗΛ ΠΕΝΤΖΙΚΗΣ, ΑΓΩΝ ΨΥΧΗΣ

Νίκος Γαβριήλ Πεντζίκης, Ποιήματα (Παλαιοντολογικά), Αγροτικές Συνεταιριστικές Εκδόσεις, Θεσσαλονίκη 1988.

 

ΑΓΩΝ ΨΥΧΗΣ

Μόνος μέσα στοῦ ὀνόματός μου τὴ φυλακή,

παρ’ ὅλο  τὸν ἥλιο τὸν πλούσιο τῆς ἡμέρας

στεναχωριέμαι καὶ νιώθω τυφλός,

τὴ γλυκειὰ στερημένος ἐλπίδα τοῦ κόσμου.

 

Σύννεφο ἄϋλης ποιότητας ἄχρονης,

μπαίνει στὸ σπίτι τῶν θυρῶν κεκλεισμένων,

ἀλλάζοντας τὴ νύχτα σὲ παράδεισο,

φῶς, ἡ γλυκειὰ ἐλπίδα τοῦ κόσμου.

 

Ἐκεῖ ποὺ δὲν τὴν περιμένεις, ἀναπάντεχα,

ἀπὸ τὶς ἄκρες στὸ σῶμα τῶν δακτύλων εἰσορμᾶ,

ἀκμὴ ζωῆς καὶ θάνατος ταυτόχρονα,

ἀνάσα, ἡ γλυκειὰ ἐλπίδα τοῦ κόσμου.

 

Μές στὴν ἀπόγνωση τῆς κάθε μέρας ἐρωτῶ,

τὸ δέντρο ποὺ μὲ τὴν ἀπουσία της σαραβάλιασε,

πῶς διψασμένο νὰ χορτάσει μπορεῖ

ψωμί, τὴ γλυκειὰ ἐλπίδα τοῦ κόσμου;

(1952)

Νίκος Γαβριήλ Πεντζίκης, Ποιήματα (Παλαιοντολογικά), Αγροτικές Συνεταιριστικές Εκδόσεις, Θεσσαλονίκη 1988, σελ. 43.

Πρόδρομος Χ. Μάρκογλου, Καθημερινό τοπίο

Πρόδρομος Χ. Μάρκογλου, Έσχατη υπόσχεση: Ποιήματα 1958-2010, εκδόσεις ΕΝΕΚΕΝ, Θεσσαλονίκη 2016, ISBN 978-960-86532-2-1.

ΚΑΘΗΜΕΡΙΝΟ ΤΟΠΙΟ

Σχεδόν γυμνοί
και πρέπει τώρα να μετρήσουμε την τάφρο

λάσπες, πέτρες, ξύλα και σύρματα

σχήματα οργανωμένα

πούπουλα από φτερά πρώην αγγέλων

εδώ

ένα πεδίο εκτελέσεων

μια ταφή λαμπρή

γεμάτη υποσχέσεις

ένας θάνατος με προϋποθέσεις,

που εμείς

ποτέ δεν αποκτήσαμε.

Πρόδρομος Χ. Μάρκογλου, Έσχατη υπόσχεση: Ποιήματα 1958-2010, εκδόσεις ΕΝΕΚΕΝ, Θεσσαλονίκη 2016, σελ.86

Μίλτος Σαχτούρης, Ἡ μικρή ἱστορία

Μίλτος Σαχτούρης, Ποιήματα (1945-1998), εκδόσεις Κέδρος, Αθήνα 2014, ISBN: 978-960-04-4444-5.

Η ΜΙΚΡΗ ΙΣΤΟΡΙΑ

Τό καφενεῖο πού πίνω τόν καφέ μου

εἶναι ἄδειο

μόνο ἐγώ ὑπάρχω

ἔτσι τό καφενεῖο εἶναι τελείως ἄδειο

γιατί οὔτε ἐγώ ὑπάρχω

[ Ἀπό τήν ποιητική συλλογή Ἐκτοπλάσματα (1986)]

Μίλτος Σαχτούρης, Ποιήματα (1945-1998), εκδόσεις Κέδρος, Αθήνα 2014, σελ. 298.

Wols, Ποιήματα και αφορισμοί

Wols(1913-1951), Ποιήματα και αφορισμοί: Ακουαρέλλες, σχέδια, φωτογραφίες, μετάφραση: Ε. Χ. Γονατάς, εκδόσεις Στιγμή, β’ έκδοση, Αθήνα 2002, ISBN 960-269-191-3.

51

Ἀνάμεσα σ’ ἐκεῖνον ποὺ παράγει

καὶ σ’ αὐτὸν ποὺ ἀποθησαυρίζει

ἡ διαμάχη δὲν τελειώνει ποτέ.

***

60

Εἶναι ὡραῖο

ποὺ σοῦ ἀρέσει νὰ λὲς ψέματα.

Μὰ ἐπειδὴ ὅλος ὁ κόσμος αὐτὸ κάνει

-ἰδίως οἱ καθὼς πρέπει ἄνθρωποι-

τὸ πράγμα ἀρχίζει κάπου νὰ στραβώνει

καὶ ἡ ἀλήθεια ἔρχεται πάλι στὸ φῶς.

Wols(1913-1951), Ποιήματα και αφορισμοί: Ακουαρέλλες, σχέδια, φωτογραφίες, μετάφραση: Ε. Χ. Γονατάς, εκδόσεις Στιγμή, β’ έκδοση, Αθήνα 2002, σελ. 65,74

nerzack, Η κρύπτη

Φωτό: Λουκάς Βασιλικός/  http://www.lukasvasilikos.com

Είναι βαθιά και σκοτεινή στη θάλασσα η κρύπτη
την τελευταία ελπίδα μου που’ κρυψα απελπισμένος
απ’ τα τεράστια μέσα της που κατοικούνε κήτη
κι απ’ τα τεράστια έξω της στυγνά κυνηγημένος

Κι αυτοί που δε μ’ αφήσανε να ζήσω τ’ όνειρό μου
κι έχουνε με το αίμα μου τα αίσχη τους καλύψει
δε θα μπορέσουνε ποτέ να βρουν το μυστικό μου
βαθιά μέσα στη θάλασσα καλά που το’ χω κρύψει

πηγή:  ΦΕΡΕΛΠΙΣ ΝΕΟΣ

E. E. Cummings, [Ακόμη κι αν είναι Κυριακή ας έχω άδικο]

Χάρης Βλαβιανός (επιμέλεια, εισαγωγή, ανθολόγηση, μετάφραση), Ανθολογία ερωτικής ποίησης: Κρατώ την καρδιά σου  (την κρατώ μες στην καρδιά μου), εκδόσεις Πατάκη, Αθήνα 2013, ISBN 978-960-16-4910-8.

Ας είναι η καρδιά μου πάντα ανοιχτή στα μικρά

πουλιά που’ ναι τα μυστικά της ζωής

ό,τι κι αν τραγουδούν είναι καλύτερο απ’το να γνωρίζεις

κι αν οι άνθρωποι δεν θέλουν να τ’ακούσουν οι άνθρωποι

είναι γέροι

 

Ας περιδιαβαίνει το μυαλό μου πεινασμένο

κι άφοβο και διψασμένο κι εύπλαστο

ακόμη κι αν είναι Κυριακή ας έχω άδικο

γιατί όποτε οι άνθρωποι έχουν δίκιο δεν είναι νέοι

 

Κι ας μην κάνω εγώ τίποτα χρήσιμο

κι ας αγαπώ εσένα περισσότερο κι από αληθινά

δεν έχει υπάρξει ποτέ κάποιος τόσο ανόητος που

να μην μπορεί να

τραβήξει όλον τον ουρανό πάνω του μ’ ένα χαμόγελο

E. E. Cummings

Χάρης Βλαβιανός (επιμέλεια, εισαγωγή, ανθολόγηση, μετάφραση), Ανθολογία ερωτικής ποίησης: Κρατώ την καρδιά σου (την κρατώ μες στην καρδιά μου), εκδόσεις Πατάκη, Αθήνα 2013, ISBN 978-960-16-4910-8, σελ. 60.

nerzack,Η θηλιά

Καθώς έρπεις στου χρόνου τα όρια
δε σου μένει στιγμή να ρεμβάσεις
δε σου μένει στιγμή ν’αναλογιστείς
έχεις μάθει να ζεις με συμβάσεις

Τη θηλιά που σου πνίγει τα όνειρα
την τραβάς μα δε λέει να σπάσει
την τραβάς κι ύστερα τα παρατάς
πως να σκέφτεσαι έχεις ξεχάσει

Πηγή:  Φέρελπις Νέος

Νοσφεράτος, Το μέλλον των παιδιών είναι η Μπότα

Το Μέλλον των παιδιών είναι η μπότα

σ’ αυτήν την επανάληψη ταινίας

στην δίνη αυτή της πιο Τυφλής της Βίας

Το μέλλον των παιδιών  είναι η Μπότα

***

σ’ αυτήν  την κοινωνία που πεθαίνει

το μέλλον είναι σαν Ψυχή που βγαίνει

όπως  το Αίμα μας καθώς αιμοραγούμε

σαν εκπνοή καθώς ψυχορραγούμε

***

Το μέλλον όλων μας είναι  η Μπότα

Τίποτε πια -ποτέ ξανά- όπως και Πρώτα…

χωρίς  φωνή αυτή η χωρα  που πεθαίνει

σαν  ένα δακρυ απο το μάτι που δεν βγαίνει..

Νοσφεράτος

Πηγή: Η ΣΠΗΛΙΑ ΤΟΥ ΝΟΣΦΕΡΑΤΟΥ

nerzack, Θέλω να ρθεις ένα πρωί

Θέλω να ρθεις ένα πρωί
ένα πρωί που βρέχει
να δεις, είναι το δάκρυ μου
πιο δυνατό ή η βροχή

Να δεις από τα μάτια μου
το χείμαρρο που τρέχει
δεν έχει μόνη για να ζει
άλλη η καρδιά αντοχή

Απ’ τη βρωμιά μέσα που ζεις
της εποχής αυτής
μες την καρδιά μου ένα πρωί
έλα για να κρυφτείς

Έλα ένα γκρίζο πρωινό
μαζί μου ν’ αφεθείς
πριν απ’ τον οχετό που ζεις
μέσα απορροφηθείς

πηγή: ΦΕΡΕΛΠΙΣ ΝΕΟΣ

 

Νοσφεράτος,Τι να’ναι αυτό που φλόγα βγάζει σαν κερί;

Πηγή: Η ΣΠΗΛΙΑ ΤΟΥ ΝΟΣΦΕΡΑΤΟΥ

Κι έτσι γλιστράνε στο κενό οι θεωρίες
Και ξεκολλάνε –σαν τα άστρα-οι σημασίες

Σε μια τροχιά ελλειπτική-στη σιωπή
(αφού κανείς μας πια δεν ξέρει τι να πει)

Μα …στάσου ! τι’ ναι κείνο το σημάδι;
Που λάμπει σαν πολύτιμο πετράδι;

Τι τάχα τρεμοφέγγει στα ουράνια
σαν να’ταν η ελπίδα η πιο σπάνια;

Τι να’ναι αυτό που φλόγα βγάζει σαν κερί…
Και μου θυμίζει κάποια εικόνα ιερή ;


Γαλάζιο φάντασμα σε μαύρο Ουρανό
Στις καμινάδες μας ,και μοιάζει με καπνό….;

Ή μήπως είναι η ίδια η ψυχή μας;
Και το απόσταγμα της μίζερης ζωής μας;

Σα μέσα στη σπηλιά –σταλαγματιά
Σαν του Θεούλη -στους ανθρώπους- η ματιά….

http://nosferatos.blogspot.com/2009/03/blog-post_2705.html

Νοσφεράτος,Κι αυτό που μέσα μας Κτυπά και είναι σα Ρολόι

Κι αυτό που μέσα μας Κτυπά και είναι σα Ρολόι
Κι όλο σκαλώνει σε Λυγμό και είναι Μοιρολόι

Αυτός ο Χτύπος της καρδιάς , το αίμα που κυλάει
σα μια φωτιά που σιγανά το κούτσουρο ρουφάει

Αυτό που κουλουριάζεται μέσα μας κι είναι Φίδι
που όλο τρώει την ουρά, εσωστρεφές σα στρείδι

Αυτό που είναι όστρακο και απο μέσα κλείνει
Κι ο εσωτερικός ρυθμός που η ζωή μας δίνει

Αυτό που ήτανε παιδί ! Αυτός που είναι γέρος
κι οι μνήμες που μας δέσανε γερά μ’ Αυτό το Μέρος

Αυτός ο τόπος ο Άτοπος, αυτή η Ου-τοπία
Και οι Ζωές οι εφτάψυχες που φεύγουν Μία- Μία

Αυτός ο πόνος κι η Χαρά , η Λύπη και η Θλίψη
Κι ο ιστός ο πιο βαθύς, αράχνης , που ‘ναι η Τύψη

Της ενοχής μας η φωλιά ,στα Μύχια που κουρνιάζει
Και είναι σαν Αρπαχτικό , την ομορφιά π’ αρπάζει

κι ο εαυτός μας που κυλά στ’ ορμητικό ποτάμι
κι εμείς που αναπνέουμε στη Λίμνη με καλάμι …

Οι χτύποι λιγοστεύουνε κι έρχεται το σκοτάδι
κι όλο περιμένουμε-μάταια- το σημάδι…

Νοσφεράτος

Ευχαριστούμε θερμά το φίλο nosferato που επέτρεψε την αναδημοσίευση του πονήματος του στις  «Αναγνώσεις»

Πηγή:

http://nosferatos.blogspot.com/2008/07/11-2008-httppontosandaristera.html

& σχόλιο 63 στο πόστ του ιστολογίου «Πόντος και Αριστερά»:

http://pontosandaristera.wordpress.com/2008/01/24/konaki-m-l/

nerzack, Μεθυσμένη

Ένα πολύ δυνατό ποίημα του φίλου των «Αναγνώσεων» nerzack:

Μεθυσμένη

Σαν πέφτει η νύχτα, αργά, στη Γιοκοχάμα
θα γείρεις, μεθυσμένη, στο πλευρό μου
νανουρισμένη απ’τις φωνές του δρόμου
κι ας όλη μέρα πλάνταξες στο κλάμα

Μεσάνυχτα, στης γης της νοτισμένης,
θα πέσεις να πλαγιάσεις την αγκάλη
και θ’αποκοιμηθείς, αβέβαιη πάλι,
χωρίς κάτι καινούργιο να προσμένεις

Κι αν σε τυφλώνει ο ήλιος της αυγής
ψηλά, στο τελευταίο μετερίζι,
ετούτη η προσδοκία θα σ’ορίζει
σα φυλακή που δε μπορείς να βγεις

Αργά ξυπνάς, κοντεύει μεσημέρι
σε λίγο θα σχολάσει το παιδί σου
τη μυστική ομορφιά σου επενδύσου
κείνη που αθανασία σου προσφέρει

Ηλιοβασίλεμα φτηνό στη Χιροσίμα,
τα δάκρυα σου σβήνουν τη θωριά,
λυτά μαλλιά, ανεμίζουν στο βοριά,
πάει, τελείωσε και τούτη η παντομίμα

nerzack

πηγή: Φέρελπις Νέος & stixoi. info