Ανδρέα Κάλβου, Ωδαί 1-20: Ερμηνευτική έκδοση, επιμέλεια: Μ. Γ. Μερακλή, εκδ. Βιβλ. της Εστίας, γ’ έκδοση, Αθήνα 1994, ISBN 960-05-0021-5.
Απόσπασμα από την 17η Ωδή:
17. ΤΟ ΦΑΣΜΑ
[…]
ιε’
Μεγάλη, τρομερή,
μὲ τὰ πτερὰ ἁπλωμένα,
καθὼς ἀετὸς ἀκίνητος,
κρέμεται εἰς τὸν ἀέρα
ψηλὰ ἡ Διχόνοια
[…]
ιη’
Ἐλύθη, ἐλύθη ὡς ὄνειρον
τὸ φάσμα. Καθαρώτατος
ὁ ἀέρας καταβαίνει
καὶ δροσίζει τὰ χείλη μου
καὶ τὴν ψυχήν μου
ιθ’
Ὦ Ἑλλάς! Ὦ πατρίς μου!
Ἐλπίδων γλυκυτάτων
μήτηρ! σὲ βλέπω ἀκόμα
ζῶσαν καὶ μαχομένην,
καὶ ἀναλαμβάνω.
[…]
Ανδρέα Κάλβου, Ωδαί 1-20: Ερμηνευτική έκδοση, επιμέλεια: Μ. Γ. Μερακλή, εκδ. Βιβλ. της Εστίας, γ’ έκδοση, Αθήνα 1994, ISBN 960-05-0021-5, σελ. 204-205 (αποσπάσματα)
Πρόσφατα σχόλια