Μια ενδιαφέρουσα νέα έκδοση-ΟΠΑΔΟΙ ΕΝ ΧΟΡΩ: προσέγγιση στα συνθήματα των Ελλήνων οπαδών

 Αθανάσιος Κατσώχης, Οπαδοί εν χορώ, εκδ. Αφ. Κυριακίδη, Θεσσαλονίκη 2011,ISBN 978-960-467-297-4.

Πρόκειται για αθλητικό/κοινωνικό δοκίμιο, το πρώτο στην ελληνική βιβλιογραφία με αναφορά στη συνθηματολογία των γηπέδων. Μπορεί το φαινόμενο της βίας και του χουλιγκανισμού να έχουν αναλυθεί, και συνεχώς να αποτελούν αντικείμενο κοινωνιολογικής έρευνας, όχι όμως και ο… οργανωμένος, μαζικά εκφωνούμενος λόγος των οπαδών στα γήπεδα -και όχι μόνο σ’ αυτά-: λόγος που επηρεάζεται, βέβαια, από τις εξελίξεις στον χώρο του αθλητισμού, στο πλαίσιο της ένταξης του τελευταίου σε μια ολόκληρη βιομηχανία θεάματος. Λόγος αποκαλυπτικός για την όλο και πιο ενεργή συμμετοχή των οπαδών στα αθλητικά πράγματα, εδώ και τρεις δεκαετίες. Και λόγος, επίσης, μεστός από στερεότυπα σεξιστικά και φαλλοκρατικά. Αυτά τα θέματα θίγει η εν λόγω πραγματεία, παρουσιάζοντας, τέλος, -εν είδει χαλαρής ‘εξόδου’ -τις μελωδίες και τους ρυθμούς οι οποίοι διαχρονικά εμπνέουν τους Έλληνες οπαδούς στην κατασκευή των συνθημάτων τους.

Δεν αφορά μόνο τους οπαδούς ή όσους ασχολούνται με τα λαοφιλή αθλήματα: αφορά όλους όσοι ενδιαφέρονται για την καταγραφή της συμπεριφοράς του πλήθους. Και μόνη η ανάγνωση της λίστας, ωστόσο, των συνθημάτων, έρχεται -έστω και προσωρινά- ως ψυχαγωγικό αντίβαρο στα αρνητικά συναισθήματα που μας κατακλύζουν από τις εξόχως επαχθείς καταστάσεις που βιώνουμε καθημερινά.

Παναθηναϊκός και Αριστερά (λίγα λόγια για το νέο βιβλίο του Χριστόφορου Κάσδαγλη)

Χριστόφορος Κάσδαγλης, Το γαμώτο ενός Παναθηναϊκού, εκδόσεις Καστανιώτη, Αθήνα 2010, ΙSBN: 978-960-03-5103-3.

Στο οπισθόφυλλο του νέου βιβλίου του Χριστόφορου Κάσδαγλη Το γαμώτο ενός Παναθηναϊκού (που ο ίδιος το ονομάζει «αθλητικό αυτοβιογραφικό θρίλερ») διαβάζουμε (οι επισημάνσεις δικές μας) τα εξής:

Είμαι ένας παναθηναϊκός που δεν του φτάνει να είναι παναθηναϊκός – θέλει να είναι με πολιτικά ορθό τρόπο. Είμαι ένας βάζελος που δεν του φτάνει να μισεί τον Ολυμπιακό – απαιτεί από τον εαυτό του να τον μισεί για τους σωστούς ιδεολογικά λόγους. Είμαι ένας τρελαμένος οπαδός που ελπίζει στη νίκη μέχρι να ακουστεί το σφύριγμα της λήξης ή να ηχήσει η σειρήνα της γραμματείας. Είμαι ένας παναθηναϊκός που δεν τον πειράζει η ομάδα να χάνει πού και πού, αρκεί να παίζει ωραία μπάλα μέσα στο γήπεδο· που δεν τον νοιάζει να φάει και δύο και τρία γκολάκια, αρκεί να βάλει και μερικά – κι αν αυτά που βάζει είναι κατά κανόνα περισσότερα απ’ όσα δέχεται, ακόμα καλύτερα. Εντάξει, έχω ψηλώσει καμιά δεκαριά πόντους επειδή πήραμε –έπειτα από τόσα χρόνια– το Πρωτάθλημα, αλλά κατά βάθος δεν ψήνομαι από κάτι τέτοια. Όχι, όσο η αιώνια αντίφαση ανάμεσα στον λαϊκό χαρακτήρα της ομάδας και στην ολιγαρχική ιδιοκτησία της από εκπροσώπους του μεγάλου κεφαλαίου εξακολουθεί να υφίσταται. Είμαι ένας βάζελος που δεν τον πολυνοιάζει επειδή η ομάδα έκανε τόσα χρόνια να το σηκώσει, αρκεί που είναι πράσινη, που πάει καλά στην Ευρώπη (ε, που έχει και το μπάσκετ για να ρεφάρει). Αν είχε και μια διοίκηση της προκοπής, αν η ενδεκάδα ξεκίναγε πάντα από τον Σωτήρη Νίνη, αν η Ακαδημία Ποδοσφαίρου ξανάρχιζε να βγάζει ταλέντα όπως παλιά, τότε η ζωή θα έτεινε προς την τελειότητα.

(απόσπασμα από το κεφ. 7 του προαναφερθέντος βιβλίου : «Οι πηγές μου, οι εμμονές μου», σελ. 44-45). Το απόσπασμα υπάρχει στο ιστολόγιο του συγγραφέα:

http://xek2.wordpress.com/2010/05/18/to-vivlio.

Αφού επισημάνουμε ότι το βιβλίο είναι ακατάλληλο για Ολυμπιακούς, προχωράμε σε μια μικρή παρουσίαση του.

Το βιβλίο δείχνει με ενάργεια πως μπορεί να έχουν άμεση σχέση το ποδόσφαιρο, η πολιτική, ο κοινωνικός στίβος. Μερικά από τα ερωτήματα που βρίσκουν, κατά την άποψη μας, απάντηση στο βιβλίο του Χρ. Κάσδαγλη είναι τα ακόλουθα:

• Μπορεί κάποιος να είναι αριστερός και Παναθηναϊκός;
• Υπάρχει διαφορά ανάμεσα στο φίλαθλο και στον οπαδό;
• Ποιοί ήταν οι ριψάσπιδες στην ιστορική νίκη του ΠΑΟ επί της Ρόμα;
• Πως συμβιβάζεται ο λαϊκός χαρακτήρας της ομάδας με την ολιγαρχική ιδιοκτησία;
• Είναι έρωτας αυτό που νιώθει κανείς για την αγαπημένη του ομάδα (για τον ΠΑΟ εν προκειμένω);
• Ποιο είναι το «καλύτερο» τριφύλλι;
• Ποιά είναι η ιδανικότερη ενδεκάδα στην ιστορία του ΠΑΟ;
• Γιατί είναι «επικίνδυνα» στη Θύρα 13;
• Είναι το ποδόσφαιρο το σύγχρονο «όπιο του λαού»;
• Γιατί υπάρχει βία στα γήπεδα;
• Τι σημαίνει για έναν Παναθηναϊκό να είναι μέσα στο Χάιμπουρι στο ιστορικό 1-1 με την πανίσχυρη Άρσεναλ;
• Γιατί στο «μάτς» πολιτικές-αθλητικές εφημερίδες το αποτέλεσμα είναι πάντοτε «διπλό»;
• Γιατί ο ΠΑΟ, όπως και ο Συνασπισμός, αποδίδουν καλύτερα στην Ευρώπη;
• Είναι οπορτουνισμός η αλλαγή προπονητή στη μέση της σαιζόν;
• Γιατί εμείς έχουμε Νίνη κι εκείνοι Μήτρογλου;
• Μαραντόνα ή Πελέ;
• Γιατί ο Αντωνιάδης εκτελώντας πέναλτι έστειλε επιδεικτικά τη μπάλα άουτ στο φιλικό με τη Χέρτα;
• Γιατί δεν ζηλεύω τους Ολυμπιακούς;
• Γιατί πήγε χαμένη η επέτειος των 100 χρόνων του ΠΑΟ;
• Γιατί ο Ομπράντοβιτς στέκει υπεράνω κριτικής;

Συνελόντι ειπείν, ο Κάσδαγλης δίνει την καλύτερη απάντηση σε όσους «ελιτιστές» αποδομούν την αξία του ποδοσφαίρου για το κοινωνικό γίγνεσθαι. Ένα βιβλίο, που κάθε Παναθηναϊκός που σέβεται τον εαυτό του θα πρέπει να διαβάσει.

7 Ιουνίου 2010

Γ. Μ. Βαρδαβάς

***

Το βιβλίο θα παρουσιαστεί στις 10 Ιουνίου στο Metropolis Live Stage (Πανεπιστημίου 54 & Εμμ. Μπενάκη – 3ος όροφος) στις 8:οο μ.μ.  Θα μιλήσουν οι:

* ΛIANA KANEΛΛH, βουλευτής K.K.E.  A΄ Aθήνας – δημοσιογράφος
* ΛAYPENTHΣ MAXAIPITΣAΣ, μουσικός
* ΓΙΩΡΓΟΣ-ΙΚΑΡΟΣ ΜΠΑΜΠΑΣΑΚΗΣ, συγγραφέας
* ΦIΛIΠΠOΣ ΣYPIΓOΣ, δημοσιογράφος
* TOTHΣ ΦYΛAKOYPHΣ, παλαίμαχος ποδοσφαιριστής Π.A.O.

Λεπτομέρειες εδώ ή εδώ.

• Αποσπάσματα του βιβλίου υπάρχουν στο site του εκδότη. Κλίκ εδώ.

• Δείτε και το ιστολόγιο του συγγραφέα. Κλίκ εδώ.

Δείτε επίσης:

• http://www.sportnet.gr/report.php?id=225203
• http://www.enet.gr/?i=issue.el.home&date=30/05/2010&id=167263 (συνέντευξη του συγγραφέα στο περιοδικό «Ε» της «Ελευθεροτυπίας» στις 30/5/2010)

• http://www.sportdog.gr/v3/article.aspx?id=134394

• http://www.facebook.com/group.php?gid=124449960910723&ref=ts

• http://el-gr.facebook.com/people/Kasdagles-Christophoros/100000333286845