Μανόλης Αναγνωστάκης, Επιτάφιον

Μανόλης Αναγνωστάκης, Τα ποιήματα 1941-1971, εκδόσεις Νεφέλη, Αθήνα 2000, ISBN: 960-211-538-6.

 

ΕΠΙΤΑΦΙΟΝ

Ἐδῶ ἀναπαύεται

Ἡ μόνη ἀνάπαυση τῆς ζωῆς του

Ἡ μόνη του στερνὴ ἱκανοποίηση

Νὰ κοίτεται μαζὶ μὲ τοὺς ἀφέντες του

Στὴν ἴδια κρύα γῆ, στὸν ἴδιο τόπο.

[Ἀπὸ τὴ συλλογὴ Ἐποχὲς (1945)]

Μανόλης Αναγνωστάκης, Τα ποιήματα 1941-1971, εκδόσεις Νεφέλη, Αθήνα 2000, σελ. 25.

Advertisement

Παρουσίαση του βιβλίου «Στα χρόνια του Κόκκινου Κόμη» την Τρίτη 14 Μαρτίου 2023 στην Αθήνα

Νίκος Καββαδίας, Αντινομία

Νίκος Καββαδίας, Τραβέρσο, εκδόσεις Άγρα, ιη’ ανατύπωση, Αθήνα 2012, ISBN: 978-960-325-039-5.

Ὁ ἔρωτάς σου μιὰ πληγὴ καὶ τρεῖς κραυγές.

Στὰ κόντρα σκούζει ὁ μακαρὰς καθὼς τεζάρει.

Θαλασσοκόρη τοῦ βυθοῦ -χίλιες ὀργιὲς-

τοῦ Ποσειδώνα ἐγὼ σὲ κέρδισα στὸ ζάρι.

 

Καὶ σ’ ἔριξα σ’ ἕνα βιβάρι σκοτεινὸ

ποὺ στέγνωσε καὶ ξανεμίστηκε τὸ ἁλάτι.

Μὰ ἐσὺ προσμένεις ἀπ’ τὸ δίκαιον οὐρανὸ

τὸ στεριανό, τὸ γητευτή, τὸν ἀπελάτη.

 

Ὅταν σμίξεις μὲ τὸ φῶς ποὺ σὲ βολεῖ

καὶ θὰ χαθεῖς μέσα σὲ διάφανη ἀμφιλύκη

πάνω σὲ πράσινο πετούμενο χαλί,

θὰ μείνει ὁ ναύτης νὰ μετρᾶ τὸ ἄσπρο χαλίκι.

 

m/s Aquarius 1974

Νίκος Καββαδίας, Τραβέρσο, εκδόσεις Άγρα, ιη’ ανατύπωση, Αθήνα 2012, σελ. 31.

Jan Wagner, Εστιατόριο στην επαρχία

Jan Wagner, Το σπουργίτι του Γκέρικε και άλλα ποιήματα, μετάφραση: Κώστας Κουτσουρέλης, δίγλωσση έκδοση, εκδόσεις Κίχλη, Αθήνα 2018, ISBN:978-618-5004-69-9.

 

 

Πίσω από τον πάγκο φάτσα στην εξώπορτα

μια ποδοσφαιρική ομάδα σ’ ένα κάδρο:

ήρωες χαμογελαστοί που τα καρφιά τα σκουριασμένα

πίσω απ’ τις φανέλες τους τα κρύβουν.

 

Jan Wagner, Το σπουργίτι του Γκέρικε και άλλα ποιήματα, μετάφραση: Κώστας Κουτσουρέλης, δίγλωσση έκδοση, εκδόσεις Κίχλη, Αθήνα 2018, σελ. 13.

Κυκλοφόρησε το νέο βιβλίο του Θόδωρου Σούμα

Θόδωρος Σούμας, Ο Βασίλης –ψευδώνυμο Γιάννης– στην αριστερά (1971 – 2008), εκδόσεις Επίκεντρο, Θεσσαλονίκη 2023, ISBN: 978-618-204-265-6.

Το αφήγημα/πολιτική μαρτυρία Ο Βασίλης –ψευδώνυμο Γιάννης– στην αριστερά (1971 – 2008), είναι μια αυτοβιογραφική ιστορία της δικτατορίας και της μεταπολίτευσης. Διηγείται, μάλλον ανάλαφρα, χιουμοριστικά, και όταν απαιτείται, συναισθηματικά και δραματικά, και μερικές φορές αποστασιοποιημένα, με κριτικό μάτι και διαύγεια, την πολυπλόκαμη και πολυετή ιστορία της ένταξης ενός νέου, των φίλων και συναγωνιστών του στην αντιδικτατορική πολιτική, επί χούντας, και περαιτέρω στην ανανεωτική αριστερά, στην Ελλάδα και στην Ευρώπη, ως τα χρόνια της μεταπολίτευσης και της κοινοβουλευτικής δημοκρατίας, και της διακυβέρνησης του ΠΑΣΟΚ επί Α. Παπανδρέου και Κ. Σημίτη. Το μυθιστορηματικό, βιωματικό αφήγημα δεν διηγείται ηρωικές ή επαναστατικές, συνταρακτικές πράξεις, παρά μόνο την καθημερινότητα μερικών, ανήσυχων, πολιτικοποιημένων νέων και ορισμένων, πολιτικοποιημένων, ανήσυχων μεσηλίκων της ευρωαριστεράς. Το μεγάλο μέρος του αποτελείται από αυθεντικές εμπειρίες. Λίγα κομμάτια είναι μυθοπλαστικής έμπνευσης, αλλά έχουν κι αυτά αφετηρία την κοινωνικοπολιτική πραγματικότητα της εποχής.

***

Διαβάστε προδημοσίευση  αποσπάσματος από το βιβλίο εδώ:

https://bookpress.gr/prodimosieuseis/elliniki-logotexnia/16891-o-vasilis-psevdonymo-giannis-stin-aristera-1971-2008-tou-thodorou-soyma-prodimosiefsi

Κ. Γ. Καρυωτάκης, Κριτική

Κ. Γ. Καρυωτάκης, Ποιήματα καὶ πεζά, ἐπιμέλεια: Γ. Π. Σαββίδης, ἐκδόσεις Βιβλ. τῆς Ἑστίας, Ἀθήνα 2000, ΙSBN:960-05-0538-1.

ΚΡΙΤΙΚΗ

 

Δὲν εἶναι πιὰ τραγούδι αὐτό, δὲν εἶναι ἀχὸς

ἀνθρώπινος.  Ἀκούγεται νὰ φτάνει

σὰν τελευταία κραυγή, στὰ βάθη τῆς νυχτός,

κάποιου πὄχει πεθάνει.

 

[Ἀπὸ τὴ συλλογὴ Ἐλεγεῖα καὶ Σάτιρες (1927)]

Κ. Γ. Καρυωτάκης, Ποιήματα καὶ πεζά, ἐπιμέλεια: Γ. Π. Σαββίδης, ἐκδόσεις Βιβλ. τῆς Ἑστίας, Ἀθήνα 2000, σελ. 77.

Πέτρος Π. Θεοδωρίδης, Χρόνου φείδου

φωτογραφία: Λουκάς Βασιλικός / https://lukasvasilikos.com/

 

Ο χρόνος

με υποσχέσεις

μας γητεύει

ενώ από κάτω

ο θηρευτής

παραμονεύει.

Χρόνος σαν την μικρή διαδρομή μας

στα εύθραυστα τοιχώματα της ύπαρξης μας.

Χρόνου φείδου

με το αργό του σύρσιμο

διασχίζει το σώμα μας.

 

Πέτρος Π. Θεοδωρίδης

Διαβάζοντας την αλληλογραφία του J. Roth με τον S. Zweig

Joseph Roth / Stefan Zweig, Αλληλογραφία 1927-1938, μετάφραση: Μαρία Αγγελίδου – Άγγελος Αγγελίδης, εκδόσεις Άγρα, Αθήνα 2021, ISBN: 978-960-505-533-2.

I

(…) μισώ τη δημοσιότητα και μετανοώ για κάθετί που έχω δημοσιεύσει με το όνομα μου: Η πραγματική ζωή είναι η διπλή ζωή. Μόνο οι ανώνυμοι βλέπουν στ’ αλήθεια τον κόσμο. (…)

επιστολή του S. Zweig στον J. Roth, 17 Ιανουαρίου 1929

Joseph Roth / Stefan Zweig, Αλληλογραφία 1927-1938, μετάφραση: Μαρία Αγγελίδου – Άγγελος Αγγελίδης, εκδόσεις Άγρα, Αθήνα 2021,σελ. 43.

***

ΙΙ

(…) Κάθε λέξη, που γράφετε για μένα αποπνέει ενθουσιασμό, που γεννά από φυσικού της η φιλία∙ κι επειδή κατά βάθος είμαι πιστός της μεταφυσικής: Ουσιαστική δύναμη έχει μόνο ό,τι πηγάζει από τη φιλία.(…)

επιστολή του J. Roth στον S. Zweig, 23 Οκτωβρίου 1930

Joseph Roth / Stefan Zweig, Αλληλογραφία 1927-1938, μετάφραση: Μαρία Αγγελίδου – Άγγελος Αγγελίδης, εκδόσεις Άγρα, Αθήνα 2021, σελ. 79.

***

ΙΙΙ

(…) Είμαι σε απόγνωση, δεν έχω ούτε ένα από τα βιβλία μου. (…)

επιστολή του J. Roth στον S. Zweig, 20/7/1933

Joseph Roth / Stefan Zweig, Αλληλογραφία 1927-1938, μετάφραση: Μαρία Αγγελίδου – Άγγελος Αγγελίδης, εκδόσεις Άγρα, Αθήνα 2021, σελ. 133.

***

IV

(…) υπάρχουν αμαρτίες, που τις διαπράττει κανείς από ευλάβεια. (…)

επιστολή του J. Roth στον S. Zweig, 4 Ιανουαρίου 1934 [1935]

Joseph Roth / Stefan Zweig, Αλληλογραφία 1927-1938, μετάφραση: Μαρία Αγγελίδου – Άγγελος Αγγελίδης, εκδόσεις Άγρα, Αθήνα 2021, σελ. 236.

Oscar

 

φωτογραφία: Λουκάς Βασιλικός /  https://lukasvasilikos.com

[Δημοσιεύθηκε στο ηλεκτρονικό περιοδικό Φρέαρ στις 1/1/2023]

Ἡ ἐργώδης προσπάθειά του στέφθηκε ἀπὸ παταγώδη ἀποτυχία. Ἦταν ἀπολύτως λογικό: ἐνδεχόμενη ἐπιτυχής ἔκβαση τοῦ ἐγχειρήματος θὰ ἦταν ἁπλῶς ἄλλη μιὰ ἁπτὴ ἀπόδειξη τῆς ἀποτυχίας του.

Ἡράκλειο, 10 Δεκεμβρίου 2022

Γ. Μ. Βαρδαβᾶς

[πηγή]

Αναγνωστική ανασκόπηση 2022

Όπως κάθε χρόνο η τελευταία μας ανάρτηση είναι αφιερωμένη στα βιβλία που ξεχωρίσαμε μέσα στη χρονιά:

1. Νικήτας Σινιόσογλου,  Ο καρπός της ασθενείας μου: Δοκίμιο με σάρκα και οστά, εκδόσεις Κίχλη, Αθήνα 2021, ISBN: 978-618-5461-29-4.

Ένα συναρπαστικό δοκίμιο που διαβάζεται απνευστί! Για το βιβλίο είχαμε γράψει εδώ.

2. Θάνος Σταθόπουλος, Εισαγωγή στη μέρα, εκδόσεις Ίκαρος, Αθήνα 2021, ISBN: 978-960-572-425-2.

Αποσπάσματα από το εξαιρετικό βιβλίο του Θάνου Σταθόπουλου θα βρείτε εδώ.

3. Χρίστος Λάσκαρης, Ποιήματα, εκδόσεις Τύρφη, Θεσσαλονίκη 2022, ΙSBN: 978-618-5540-12-8.

Η ποίηση του Χ. Λάσκαρη είναι ομολογουμένως ιδιαίτατα υπαρξιακή και γεμάτη ευαισθησία.

4. Δημήτρης Αγγελής, Πάντα βρέχει στο κεφάλι του σκύλου, εκδόσεις Πόλις, Αθήνα 2022, ISBN: 978-960-435-788-8.

Η ποίηση του Δημήτρη Αγγελή έχει ζείδωρο και παυσίλυπο βεληνεκές. Διαβάστε το ποίημα «Στάλκερ» εδώ.

5. Εύα Μπέη, Με τον Νίκο Καρούζο – Ημερολόγιο, εκδόσεις Loggia, Αθήνα 2021, ISBN: 978-618-84744-7-5.

Το βιβλίο της Εύας Μπέη αποτελεί μια σημαντική κατάθεση για τον Καρούζο αλλά έχει και αρκετές αυτοαναφορικές προεκτάσεις.

6. Ευγένιος Αρανίτσης, Φυσική, εκδόσεις Ίκαρος, Αθήνα 1995, ISBN: 978-960-7233-85-9.

Βιβλίο αναφοράς, εξαντλημένο εδώ και αρκετό καιρό.

7.Τζωρτζ Στάινερ – Λωρ Αντλέρ, Ένα μακρύ Σάββατο: συζητήσεις, μετάφραση: Θάνος Σαμαρτζής, εκδόσεις Δώμα, Αθήνα 2022, ISBN:978-618-5598-11-2.

8. Γιώργος Μανιάτης, Έξεργα, εκδόσεις Στιγμή, γ’ έκδοση, Αθήνα 2018, ISBN: 978-960-269-291-2.

Από τους σπουδαιότερους οιονεί «νεωτερικούς» συγγραφείς, αλλά άγνωστος στο ευρύ κοινό,  ο Γ. Μανιάτης βγαίνει ξανά στο προσκήνιο χάρη στις εξαιρετικά φροντισμένες εκδόσεις της «Στιγμής».

9. J. Roth, Ο σταθμάρχης Φαλλμεράυερ, εκδόσεις Άγρα, Αθήνα 2021, ISBN: 978-960-505-503-5.

Για τα αξιανάγνωστα βιβλία δεν χρειάζονται πολλά λόγια. Η μετάφραση της Μαρίας Αγγελίδου εξαιρετική.

10. Νίκος Α. Παναγιωτόπουλος, Σύσσημον ἤ Τὰ Κεφάλαια (Βιβλίο πρῶτο), β’ ἔκδοση, ἐκδόσεις Τὸ Ροδακιό, Ἀθήνα 2022, ISBN: 978-618-5248-93-2.

Το εκδοτικό γεγονός της χρονιάς! Πραγματικός άθλος!

Καλή χρονιά και καλές αναγνώσεις!

George Steiner, [Περί δημιουργίας]

Τζωρτζ Στάινερ – Λωρ Αντλέρ, Ένα μακρύ Σάββατο: συζητήσεις, μετάφραση: Θάνος Σαμαρτζής, εκδόσεις Δώμα, Αθήνα 2022, ISBN:978-618-5598-11-2.

Από το οπισθόφυλλο του βιβλίου:

Προς το τέλος της ζωής του και κατά παράβαση των συνηθειών του, ο Τζωρτζ Στάινερ δέχτηκε να παραχωρήσει μια σειρά συνεντεύξεων στη διακεκριμένη Γαλλίδα δημοσιογράφο Λωρ Αντλέρ.

Οι συζητήσεις τους περιέλαβαν σχεδόν όλα τα θέματα που απασχόλησαν τον Στάινερ στη μακρόχρονη πνευματική του περιπλάνηση: τη μοίρα του εβραϊσμού, τη σημασία των κλασικών κειμένων, το μυστήριο της ανθρώπινης δημιουργικότητας.

Συναισθηματικός, διαυγής και χωρίς κανένα φόβο πια, ο Τζωρτζ Στάινερ μιλά για τη ζωή του, από τα παιδικά του χρόνια στο Παρίσι, την εξορία και τις σπουδές στην Αμερική, μέχρι τη μετακόμισή του στο Πρίνστον και κατόπιν την επιστροφή του στην Ευρώπη. Ο Στάινερ δίνει απαντήσεις, ενώ δεν παύει να θέτει ερωτήματα, συχνά προκλητικά, για το «μακρύ Σάββατο» της ανθρώπινης ύπαρξης, την ατέρμονη προσμονή, τον τρόμο της ματαιότητας και την αβέβαιη λύτρωση.

Ένα βιβλίο που διαβάζεται τόσο σαν πανόραμα ενός πνευματικού σύμπαντος και εισαγωγή στη σκέψη ενός μεγάλου στοχαστή του 20ού αιώνα, όσο και σαν επίλογος μιας ζωής αφιερωμένης στις ιδέες, στα κείμενα, στα γράμματα.

Απόσπασμα από το βιβλίο:

(…) Οι άνθρωποι που δημιουργούν δεν ξέρουν ούτε πως ούτε γιατί δημιουργούν. Τι είναι αυτό που πυροδοτεί τη μεγάλη δημιουργία; Δεν γνωρίζω την απάντηση. Ο Θεός να μας φυλάει απ’ τη χυδαιότητα της νευροφυσιολογίας πάνω σ’ αυτό το θέμα· δεν είναι οι βιολόγοι αυτοί που θα μας εξηγήσουν μέσα απ’ το παιχνίδι των συνάψεων, από που έρχεται η έκλαμψη, ο κεραυνός της δημιουργίας. (…)

Τζωρτζ Στάινερ – Λωρ Αντλέρ, Ένα μακρύ Σάββατο: συζητήσεις, μετάφραση: Θάνος Σαμαρτζής, εκδόσεις Δώμα, Αθήνα 2022, σελ. 95-96.

ΕΚΤΩΡ ΚΑΚΝΑΒΑΤΟΣ, ΑΝΑΔΙΠΛΩΣΗ

Έκτωρ Κακναβάτος, Ποιήματα 1943-1987: Συγκεντρωτική έκδοση, εκδόσεις Άγρα, Αθήνα 2010, ISBN: 978-960-325-891-9.

 

ΑΝΑΔΙΠΛΩΣΗ

Θητεία στὴν ὑπέρβαση

βαθιὰ τοῦ νοῦ ἐκεῖνο τ’ ὁλοκλήρωμα

σὰν πολυέλαιος

σκέτο σμάλτο καὶ λαζούρι ἄπιαστο

τὸ ὑψωμένο χέρι τοῦ ἡδονιστῆ

τὸν ἔλιωνε

δείχνοντας πρὸς τὰ ἐπέκεινα

πρὸς τὴν ἐλλειπτικὴ βαρύτητα

ἀχώρητη στὸ βιολετὶ

κ’ ἐκεῖνα τ’ Ἀλεξανδρινά:

ἡδύτητες

μεταδιανοήματα

ἀπόδειπνα λουσμένα στὴν ἀλόη

καὶ τὶς μνῆμες.

(1971)

 

[Από την ποιητική συλλογή Διήγηση (1974)]

Έκτωρ Κακναβάτος, Ποιήματα 1943-1987:  Συγκεντρωτική έκδοση, εκδόσεις Άγρα, Αθήνα 2010, σελ. 147.

 

Λάμπης Καψετάκης, Ποιήματα της ασφάλτου

 

Λάμπης Καψετάκης, Ποιήματα της ασφάλτου, εκδόσεις Τυπωθήτω, Αθήνα 2006, ISBN: 960-402-253-9.

 

Αν αγαπώ την πατρίδα μου, είναι γιατί μου φέρνει 

την αγρύπνια της ξενιτιάς.

 

Την αγρύπνια.

 

Λάμπης Καψετάκης, Ποιήματα της ασφάλτου, εκδόσεις Τυπωθήτω, Αθήνα 2006, σελ. 40.

Κατύν

Πριν μερικά χρόνια ένας καλός φίλος μου έκανε το εξής ερώτημα:
– Έχω τα Άπαντα του Στάλιν. Μήπως θέλεις να στα χαρίσω;
– Δυστυχώς δεν έχω καθόλου χώρο στη βιβλιοθήκη μου, του απάντησα.
(Δεν ήθελα βεβαίως να τον στενοχωρήσω, οπότε δεν συμπλήρωσα το «για στυγνούς εγκληματίες» στην απάντηση μου).
Επειδή όμως ήθελα λίγο να τον αφυπνίσω από το λήθαργο τον ρώτησα με νόημα:

– Είδες το «Κατύν» του Βάϊντα; Εξαιρετική ταινία!

27/11/2022

Γ.Μ.Β.

Γιώργος Μανιάτης, Έξεργα (τρεις αφορισμοί)

Γιώργος Μανιάτης, Έξεργα, εκδόσεις Στιγμή, γ’ έκδοση, Αθήνα 2018, ISBN: 978-960-269-291-2.

Ι

(…) Ἡ ἀγάπη εἶναι ἔλλειψη ἐχεμύθειας. Δὲν μᾶς ἑνώνει τίποτα περισσότερο ἀπὸ αὐτὸ ποὺ μᾶς χωρίζει. (…)

Γιώργος Μανιάτης, Έξεργα, εκδόσεις Στιγμή, γ’ έκδοση, Αθήνα 2018, σελ. 16.

***

ΙΙ

Ὅσοι μὲ ἀγαποῦν γι’ αὐτὰ ποὺ ξέρω, μὲ μισοῦν. Ὅσοι μὲ μισοῦν, μὲ μισοῦν γι’ αὐτὰ ποὺ σκέφτομαι. (…)

Γιώργος Μανιάτης, Έξεργα, εκδόσεις Στιγμή, γ’ έκδοση, Αθήνα 2018, σελ. 33.

***

ΙΙΙ

Ὁδηγοῦν τὸν τυφλὸ στὸ ἀπόσπασμα. Τὸν στήνουν στὸν τοῖχο. “Τὰ μάτια”, τοὺς λέει. “Δέστε μου τὰ μάτια”.

Γιώργος Μανιάτης, Έξεργα, εκδόσεις Στιγμή, γ’ έκδοση, Αθήνα 2018, σελ. 116.

Δυο αφορισμοί του Βωβενάργκ

Βωβενάργκ, Reflexions et Maximes, μετάφραση: Δέσποινα καὶ Χρῆστος Παπάζογλου, ἐκδόσεις Στιγμή, σειρά: Στοχασμοί -7, Ἀθήνα 1993, ISBN: 978-960-269-128-1.

157

Ἄν ἀληθεύει ὅτι δὲν μποροῦμε νὰ ἐξολοθρεύσουμε τὸ κακό, ἡ τέχνη αὐτῶν ποὺ διοικοῦν εἶναι νὰ τὸ κάνουν νὰ συμβάλει στὸ κοινὸ καλό.

 

Βωβενάργκ, Reflexions et Maximes, μετάφραση: Δέσποινα καὶ Χρῆστος Παπάζογλου, ἐκδόσεις Στιγμή, σειρά: Στοχασμοί -7, Ἀθήνα 1993, σελ. 57.

***

264

Εἶναι εὐκολο νὰ κατακρίνεις ἕναν συγγραφέα, ἀλλὰ δύσκολο νὰ τὸν κρίνεις.

 

Βωβενάργκ, Reflexions et Maximes, μετάφραση: Δέσποινα καὶ Χρῆστος Παπάζογλου, ἐκδόσεις Στιγμή, σειρά: Στοχασμοί -7, Ἀθήνα 1993, σελ. 88.

Νίκος Α. Παναγιωτόπουλος, Σύσσημον ἤ Τὰ Κεφάλαια (Βιβλίο πρῶτο)

Νίκος Α. Παναγιωτόπουλος, Σύσσημον ἤ Τὰ Κεφάλαια (Βιβλίο πρῶτο), β’ ἔκδοση, ἐκδόσεις Τὸ Ροδακιό, Ἀθήνα 2022, ISBN: 978-618-5248-93-2.

 

 

Η ποιητική δεινότητα του Νίκου Α. Παναγιωτόπουλου είναι απαράμιλλη. Λόγος ζείδωρος αλλά και έμπονος. Ένα έργο αναρίφνητης ομορφιάς.

***

Αποσπάσματα

Ι

Τὸ ἀριστούργημα μπορεῖ νὰ τὸ δημιουργήσει ὁ ἄνθρωπος
κι ὄχι ἡ ἰδιοφυΐα.

Νίκος Α. Παναγιωτόπουλος, Σύσσημον ἤ Τὰ Κεφάλαια (Βιβλίο πρῶτο), ἐκδόσεις Τὸ Ροδακιό, Ἀθήνα 2022, σελ. 260.

***

ΙΙ

Βαλτώσανε οἱ παλίρροιες τῆς ὕπαρξης
καὶ ρουφιέμαι.

Νίκος Α. Παναγιωτόπουλος, Σύσσημον ἤ Τὰ Κεφάλαια (Βιβλίο πρῶτο), ἐκδόσεις Τὸ Ροδακιό, Ἀθήνα 2022, σελ. 201.

***

ΙΙΙ

Εἴμαστε στὴν ἄγονη γραμμὴ
ἡ διατήρηση τῆς πίστης σʹ ἕνα στόχο χαμένο
σὲ μιὰ ἰδέα δίχως αὔριο
ἐτούτα ὅλα εἶναι πιὸ δικά μας κι ἀπὸ ἐμᾶς τοὺς ἴδιους
καταδικιά μας οὐσία εἶναι ἡ ἀδυνατότητα
στὸ μικρὸ τόπο ποὺ ἀφήνουν τὰ γράμματα στὴν πίστη—

Νίκος Α. Παναγιωτόπουλος, Σύσσημον ἤ Τὰ Κεφάλαια (Βιβλίο πρῶτο), ἐκδόσεις Τὸ Ροδακιό, Ἀθήνα 2022, σελ.75.

***

ΙV

Τὸ ἐνδεχόμενο ἄν δὲν πεθαίνει ἡ συνείδηση

ἡ κρίσιμη πράξη τῆς ζωῆς μας

νὰ ἐπαναλαμβάνεται αἰὠνια μετὰ θάνατον

εἶναι ἡ ἀθανασία.

Νίκος Α. Παναγιωτόπουλος, Σύσσημον ἤ Τὰ Κεφάλαια (Βιβλίο πρῶτο), ἐκδόσεις Τὸ Ροδακιό, Ἀθήνα 2022, σελ. 112.

Βιττγκενστάϊν και αποφατισμός

Λ. Βιττγκενστάϊν, Zettel // Δελτάρια, μετάφραση: Μιλτιάδης Ν. Θεοδοσίου, Πανεπιστημιακές Εκδόσεις Κρήτης, Ηράκλειο 2022, ISBN: 978-960-524-792-8.

 

144. Το πως κατανοείται μια λέξη δεν το λένε οι λέξεις και μόνο (θεολογία)

Λ. Βιττγκενστάϊν, Zettel // Δελτάρια, μετάφραση: Μιλτιάδης Ν. Θεοδοσίου, Πανεπιστημιακές Εκδόσεις Κρήτης, Ηράκλειο 2022, σελ. 63.

Γκροτέσκο εθνικισμός

Πρέπει να ήταν πριν το 2000. Πήγα να πάρω σουβλάκια από ένα μαγαζί που διατηρούσε κάποιος αλλοδαπός στα Μεσόγεια. Μου είχαν πει πως κάνει τα καλύτερα στην περιοχή. Πηγαίνοντας λοιπόν να πληρώσω βλέπω δίπλα στο ταμείο μια στοίβα με τεύχη του «Ιχώρ».

-«Γνωρίζεις το περιεχόμενο;», τον ρωτάω γεμάτος έκπληξη.

-«Φυσικά», μου λέει. «Εξαιρετικό περιοδικό! Έχω όλα τα τεύχη!».

Μένω κόκαλο για λίγο, τον πληρώνω και φεύγω.

Έξω από το μαγαζί σκέφτομαι τη σούρεαλ σκηνή που μόλις είδα.

«Πιο γκροτέσκο εθνικισμός, πεθαίνεις», λέω από μέσα μου και μπαίνω γρήγορα στο αμάξι.

5 Οκτωβρίου 2022

Γ.Μ.Β.

Χρίστος Λάσκαρης, Δύο Ποιήματα

Χρίστος Λάσκαρης, Ποιήματα, εκδόσεις Τύρφη, Θεσσαλονίκη 2022, ΙSBN: 978-618-5540-12-8.

Ι

Ο ΑΓΡΟΣ

Ἀγρὸς ἡ ψυχὴ

καὶ ὅσο μένει χέρσα

κινδυνεύει.

////

Χρίστος Λάσκαρης, Ποιήματα, εκδόσεις Τύρφη, Θεσσαλονίκη 2022, σελ.115.

***

ΙΙ

ΑΝΑΒΡΥΖΕΙΣ ΚΑΙ ΠΑΛΙ 

Ἀναβρύζεις καὶ πάλι δροσιὰ τῶν σπλάχνων μου

καὶ ποτίζονται οἱ ρίζες τῆς ἐρημιᾶς

καὶ τὸ δέντρο τὸ γερμένο στὴ λύπη του

ξανανθίζει.

 

Ἐμφανίζονται πάλι τὰ πουλιὰ

τὰ ποτάμια ξαναβρίσκουν τὴ θάλασσα

κι ἡ θάλασσα τὸ χρῶμα της τὸ βαθὺ

τῆς ἀγάπης.

////

Χρίστος Λάσκαρης, Ποιήματα, εκδόσεις Τύρφη, Θεσσαλονίκη 2022, σελ.16.