Ντίνος Χριστιανόπουλος, Παραμύθια: σπουδές λαϊκοῦ λόγου, γ’ ἔκδοση, ἐκδόσεις Μπιλιέτο, Παιανία 2001, ISBN: 960-7805-17-8.

Ὁ Ναστραντίν Χότζας στό χαμάμ

Μιά φορά ὁ Ναστραντίν Χότζας πῆγε στό χαμάμ κι οἱ βοηθοί, ὅταν τόν εἴδανε φτωχό καί κακομοίρη, οὔτε καλό μπουρνούζι τοῦ ‘δωσαν, οὔτε τόν ἔτριψαν στό τέλος μέ ἀρώματα. Φεύγοντας ο Ναστραντίν, τούς ἔδωσε ἀπό μιά λίρα. Οἱ βοηθοί δέν πίστευαν στά μάτια τους κι ὅταν ὁ Χότζας ξαναπῆγε στό χαμάμ, τόν περιποιήθηκαν σά να ‘τανε ἀφέντης: τοῦ δῶσαν τό καλύτερο μπουρνούζι καί τοῦ ‘βάλαν τά πιό ἀκριβά ἀρώματα. Φεύγοντας ὁ Ναστραντίν, τούς ἔδωσε ἀπό ἕναν παρά. Οἱ βοηθοί ἀπόρησαν καί τοῦ εἶπαν: «Τί ἄνθρωπος εἶσαι ἐσύ; Τή μιά φορά δέ σέ φροντίσαμε, καί φάνηκες χουβαρντάς· και τώρα πού σέ περιποιηθήκαμε, μᾶς ρίχνεις ἕναν παρά;» Τότε ὁ Ναστραντίν τούς εἶπε: «Ἐγώ εἶμαι δίκαιος ἄνθρωπος καί κανέναν δέν ἀδίκησα. Ἡ λίρα πού σᾶς ἔδωσα τήν ἄλλη φορά, ἦταν γιά τή σημερινή σας περιποίηση· καί ὅσο γιά τήν περασμένη γαϊδουριά σας, καί ὁ παράς πού ἄφησα, πολύ δέν ἦταν;»

Ντίνος Χριστιανόπουλος, Παραμύθια: σπουδές λαϊκοῦ λόγου, γ’ ἔκδοση, ἐκδόσεις Μπιλιέτο, Παιανία 2001, σελ. 17.