Αντόνιο Πόρτσια, Φωνές, μετάφραση: Βασίλης Λαλιώτης, εκδόσεις Ίνδικτος, β’ έκδοση, Αθήνα 2007, ISBN: 978-960-518-193-2.
14
Ἡ φτώχεια μου δὲν εἶναι παντελής: λείπω ἐγώ.
(Α. Πόρτσια, Φωνές, μετάφραση: Βασίλης Λαλιώτης, εκδόσεις Ίνδικτος, β΄ έκδοση, Αθήνα 2007, σελ. 26)
***
119
Στὸ μέγιστο φῶς δὲν εἴμαστε οὔτε μιὰ σκιά.
(ό.π., σελ. 41)
***
181
Ναί, θὰ φύγω. Προτιμῶ νὰ παραπονιέμαι
γιὰ τὴν ἀπουσία σου παρὰ γιὰ σένα.
(ό.π., σελ. 50)
***
353
Μιὰ καρδιὰ μεγάλη γεμίζει μὲ πολύ λίγα.
(ό.π., σελ. 74)
***
883
Τὴν ἀλήθεια, ὅταν τὴν σκέφτομαι, δὲν τὴ λέω.
(ό.π., σελ. 155)
Πρόσφατα σχόλια