Γιώργος Κοντογιώργης, Κομματοκρατία και δυναστικό κράτος: Μια ερμηνεία του ελληνικού αδιεξόδου, εκδόσεις Πατάκη, Αθήνα 2012, ISBN: 978-960-16-4545-2.
Στο οπισθόφυλλο του νέου βιβλίου του Γ.Κοντογιώργη διαβάζουμε:
Η ελληνική κρίση, που σοβεί επί σχεδόν δυο αιώνες, έχει ως πρωτογενή αιτία την αποδόμηση της κοινωνικής συλλογικότητας, η οποία οδήγησε στην πελατειακή της εξατομίκευση και, παραπέρα, στην αδυναμία της να βαρύνει στους πολιτικούς συσχετισμούς. Η κομματοκρατία, έχοντας ιππεύσει επί του κράτους, μετέβαλε την πολιτική τάξη σε δυνάστη της σύνολης κοινωνίας. Η σημερινή κρίση μπορεί να χαρακτηρισθεί ωε ένα απλό επεισόδιο στην αλυσίδα των καταστροφών που επισώρευσε η δυναστική κομματοκρατία στον ελληνισμό, η οποία, τη φορά αυτή, απειλεί την ίδια την ύπαρξή του.
Μας λένε να δει ο καθένας τον εαυτό του υπό το πρίσμα της ευθύνης του απέναντι στο κοινωνικό σύνολο, Λάθος. Οι κοινωνίες που βασίσθηκαν στην ατομική ηθική ευθύνη ή στην καλή προαίρεση ενός εκάστου χάθηκαν στον δρόμο ή, στην καλύτερη περίπτωση, βίωσαν ένα καθεστώς εσωτερικής ή εξωτερικής κατοχής. Το συλλογικό υπάρχει από τη στιγμή που το ατομικό εγγράφεται σε μια κανονιστική πραγματικότητα, την οποία ενσαρκώνει η πολιτεία. Η ίδια η ατομικότητα διαμορφώνεται μέσα στην πολιτεία και αποδίδει την ηθική της. Οι πολιτείες που δεν είναι εναρμονισμένες κανονιστικά με το συλλογικό υποκείμενο γίνονται αντικείμενο ιδιοποίησης από τους ισχυρούς και/ή από τους νομείς του κράτους. Η έξοδος από την κρίση δεν είναι εφικτή παρά μόνο εάν η ελληνική κοινωνία αποτινάξει το δυναστικό κράτος, εάν, με άλλα λόγια, ελευθερωθεί, με την ανάκτηση της πολιτειακής της συλλογικότητας.
Παραθέτουμε την περιγραφή του περιεχομένου του βιβλίου από την ιστοσελίδα του εκδότη:
Στο επίκαιρο αυτό βιβλίο, ο συγγραφέας υποστηρίζει ότι το δραματικό περιεχόμενο με το οποίο σημάνθηκε η ελληνική κρίση ανάγεται ευθέως στον χαρακτήρα της. Ενώ στις άλλες χώρες (ΗΠΑ, Ιρλανδία κ.ά.) η οικονομική κρίση συνδέεται με την ανατροπή της ισορροπίας που επήλθε μεταξύ κοινωνίας, κράτους και αγοράς στο παγκόσμιο σύστημα, στην ελληνική περίπτωση το κράτος είναι πρωτογενής αιτία της κρίσης. Η ελληνική οικονομία, συμπεριλαμβανομένων των τραπεζών, δεν ενεπλάκη ούτε άμεσα ούτε, σχεδόν, έμμεσα στη διεθνή κρίση. Το κράτος μετακύλησε την κρίση στη χώρα, την εξέθεσε στο διεθνές πεδίο, τη μετέβαλε σε παρία της πολιτικής Ευρώπης, σε «παίγνιο» και, εν πολλοίς, σε «πειραματόζωο» των εξελίξεων που συντελούνται στον κόσμο.
Για να κατανοήσουμε το «ελληνικό πρόβλημα», πρέπει να έχουμε επίγνωση του χαρακτήρα του ελληνικού πολιτικού συστήματος. Το ελληνικό πολιτικό σύστημα εγκαλείται για τη βαθιά ριζωμένη ιδιοποίησή του και, συνάμα, για τον εκφαυλισμό του κρατικού μηχανισμού από το πολιτικό προσωπικό και τις δυνάμεις της διαμεσολάβησης και της διαπλοκής. Εγκαλείται επίσης για την εγκατάσταση μιας σχέσης μεταξύ κοινωνίας και πολιτικής που διέρχεται από την «απο-συλλογικοποίηση» του κοινωνικού ιστού και, συγκεκριμένα, από την προσωπική εξάρτηση του πολίτη από τον πολιτικό.
Απόσπασμα από τη σελ. 49 του βιβλίου:
(…)Εν κατακλείδι, καταλήγουμε ότι η έξοδος από την κρίση συνδέεται, περισσότερο από κάθε άλλη φορά στο παρελθόν, με την άρση των αιτίων της και, συγκεκριμένα, με την εκ θεμελίων κατάλυση του πολιτικού συστήματος της κομματοκρατίας, το οποίο συναιρείται με την έννοια του κατοχικού κράτους(…).
Γιώργος Κοντογιώργης, Κομματοκρατία και δυναστικό κράτος: Μια ερμηνεία του ελληνικού αδιεξόδου, εκδόσεις Πατάκη, Αθήνα 2012, σελ.49.
[update 2-4-2012] Δείτε και:
Μαρ. 26, 2012 @ 15:23:22
Στην εποχή της κοινωνικής παρακμής που διανύομε, στην εποχή που οι λέξεις και έννοιές τους χάσαν την αξία τους, ο κ. Κοντογιώργης, αποτελεί δύναμη και κατευθυντήρια πυξίδα για την πατρίδα μας.
Οι επιστημονικές και τεκμηριωμένες παρατηρήσεις του, πρέπει και γίνεται επιτακτική ανάγκη να γίνουν γνωστές σε μια αποχαυνωμένη κοινωνία, ώστε από τέτοια που είναι, να μετατραπεί σε κοινωνία των πολιτών.
Μην ξεχνάμε ότι η πατρίδα πάσχει πλέον από πολίτες, που δύσκολα κατανοούν την έννοια της ελευθερίας και της δημοκρατίας.
Καταντήσαμε κομματοκόσιτα και άβουλα όντα με περιορισμένο εύρος σκέψης.
Οι εύστοχες από απ’ οποιαδήποτε σκοπιά θέσεις του Δάσκαλου Κοντογιώργη, φαντάζουν δύσκολο εγχείρημα στη παρούσα φάση, μιας και χρειάζεται απαραίτητα να προηγηθεί μια παιδαγωγική επανάσταση, με έμμεσα αποτελέσματα.
Ο προβληματισμός που τίθεται επί τάπητος είναι: υπάρχει πολιτική λύση στη παρούσα ιστορική φάση, με δεδομένο την έλλειψη πολιτικής συνείδησης;
Κλείνοντας, να ευχαριστήσω από καρδιάς τον Δάσκαλο Κοντογιώργη, που στο πρόσωπό και στις θέσεις του, ανάβει φάρο τρανό, φάρο ουσίας και ελπίδας για την πατρίδα μας.
Δάσκαλε σου εύχομαι καλή δύναμη και καλή Πατρίδα.
Από τα ελεύθερα προς το παρόν βουνά της πατρίδας μας
Μαρ. 26, 2012 @ 17:34:05
Σας ευχαριστούμε θερμότατα για το εμπεριστατωμένο σας σχόλιο. Πράγματι ο καθηγητής Γ.Κοντογιώργης είναι ένας λαμπρός επιστήμων με ΑΠΟΨΗ και παρρησία. Μακριά από ιδεολογικές σχοινοβασίες και μεταμοντέρνους μαξιμαλισμούς προτιμά το δύσκολο δρόμο της κριτικής αναμέτρησης και της αντικειμενικότητας.
Απρ. 05, 2012 @ 13:20:56
Νοέ. 18, 2012 @ 20:54:28
Κριτική του Θ.Βασιλείου(Καθημερινή, 13-5-2012): http://news.kathimerini.gr/4dcgi/_w_articles_civ_2_13/05/2012_481768
Ιαν. 01, 2013 @ 00:07:46
Οκτ. 15, 2017 @ 16:24:48