Δημήτρης Αγγελής, Πρόσεξε μήν ἀφανιστεῖς καί χάσεις τήν ἀγάπη

Δημήτρης Αγγελής, Η πόλη Μαρία, εκδόσεις Πόλις, Αθήνα 2023, ISBN:978-960-435-858-8.

ΠΡΟΣΕΞΕ ΜΗΝ ΑΦΑΝΙΣΤΕΙΣ

ΚΑΙ ΧΑΣΕΙΣ ΤΗΝ ΑΓΑΠΗ

Καί νά προσέχεις ὅπου πᾶς

μήν εἶναι πάντα νύχτα.

 

Μή βρεῖς ἀνθρώπους βλοσυρούς,

σύννεφα μαλωμένα.

 

Ὅταν λυπᾶσαι μή χιονίζει ἁπαλά

στόν κῆπο νάνους καί ροδάκινα

κλεμμένα.

 

Ἐκεῖ στά ξένα.

 

Δημήτρης Αγγελής, Η πόλη Μαρία, εκδόσεις Πόλις, Αθήνα 2023, σελ. 25.

 

Ἀπὸ Θεοῦ ἄρξασθαι

Δόξα τῷ Θεῷ πάντων ἕνεκεν

ὅτι ἐνεφράγη στόμα λαλούντων ἄδικα.

 

 

Γ.Μ.Β.

13/9/2023

[πηγή]

Πρόδρομος Χ. Μάρκογλου, Υπνοβάτες

Πρόδρομος Χ. Μάρκογλου, Έσχατη υπόσχεση: Ποιήματα 1958-2010, εκδόσεις ΕΝΕΚΕΝ, Θεσσαλονίκη 2016, ISBN 978-960-86532-2-1.

ΥΠΝΟΒΑΤΕΣ

Κόβουν τον ομφάλιο λώρο

Σ’ αφήνουν αναπότρεπτα στο ρεύμα του ποταμού

Στο αίμα και τα σκουπίδια

 

Χάσματα ορύγματα της σκέψης

Οράματα αιμάτινης φαντασίας

Με την πέτρα της ευθύνης δεμένοι

Υπνοβάτες σε παλιά όνειρα

Χρήστες εθισμένοι της ιστορίας

 

Ανεπίστρεπτα ανακυκλώνουμε το μέλλον.

 

[Από την ποιητική συλλογή Ονείρων κοινοκτημοσύνη (2002)]

Πρόδρομος Χ. Μάρκογλου, Έσχατη υπόσχεση: Ποιήματα 1958-2010, εκδόσεις ΕΝΕΚΕΝ, Θεσσαλονίκη 2016, σελ. 215.

 

ΕΚΤΩΡ ΚΑΚΝΑΒΑΤΟΣ, ΑΝΑΔΙΠΛΩΣΗ

Έκτωρ Κακναβάτος, Ποιήματα 1943-1987: Συγκεντρωτική έκδοση, εκδόσεις Άγρα, Αθήνα 2010, ISBN: 978-960-325-891-9.

 

ΑΝΑΔΙΠΛΩΣΗ

Θητεία στὴν ὑπέρβαση

βαθιὰ τοῦ νοῦ ἐκεῖνο τ’ ὁλοκλήρωμα

σὰν πολυέλαιος

σκέτο σμάλτο καὶ λαζούρι ἄπιαστο

τὸ ὑψωμένο χέρι τοῦ ἡδονιστῆ

τὸν ἔλιωνε

δείχνοντας πρὸς τὰ ἐπέκεινα

πρὸς τὴν ἐλλειπτικὴ βαρύτητα

ἀχώρητη στὸ βιολετὶ

κ’ ἐκεῖνα τ’ Ἀλεξανδρινά:

ἡδύτητες

μεταδιανοήματα

ἀπόδειπνα λουσμένα στὴν ἀλόη

καὶ τὶς μνῆμες.

(1971)

 

[Από την ποιητική συλλογή Διήγηση (1974)]

Έκτωρ Κακναβάτος, Ποιήματα 1943-1987:  Συγκεντρωτική έκδοση, εκδόσεις Άγρα, Αθήνα 2010, σελ. 147.

 

Πέτρος Π. Θεοδωρίδης, Θα έχω υπάρξει

Πέτρος Π. Θεοδωρίδης, Θα έχω υπάρξει – Ποιήματα που γράφτηκαν εν θερμώ στο διαδίκτυο, Θεσσαλονίκη 2022, ISBN: 978-960-92448-1-7.

 

Θα έχω υπάρξει

Του Ιωάννη Ξενίδη

Aν δώσεις στους ανθρώπους αντικείμενα καθημερινής χρήσης θα ξέρουν πώς να τα χειριστούν και τι μπορούν να πετύχουν με αυτά! Αν αντιθέτως τους δωρίζεις ακριβές έννοιες όπως αγάπη, πόνος, μνήμη, ψευδαίσθηση και χρόνος, απλά θα κοιτούν και θα νιώθουν αμήχανοι! Ο Πέτρος Θεοδωρίδης με τα βιβλία, την πολύχρονη διδασκαλία στα σχολεία και τις πλούσιες παρεμβάσεις στα ιστολόγια και στα μέσα κοινωνικής δικτύωσης κάνει αυτήν την γενναιόδωρη χειρονομία των πιο ακριβών του σκέψεων και συναισθημάτων!

Τα «ποιήματα που γράφτηκαν εν θερμώ» διατηρούν την πρωτογενή τους ορμή, επειδή δεν επιδέχονται καμιά αναβολή και δευτερογενή επεξεργασία. Ο Χρόνος κυλάει ανάποδα. Υπάρχει μια πιεστική ανάγκη για επιστροφή στις παιδικές μνήμες που είναι γεμάτες από αισθήσεις που η ενηλικίωση δεν πρόλαβε να διαγράψει! Μπορεί οι φιλίες, οι ιδεολογίες, οι έρωτες, τα λάθη και τα πάθη να ξεθωριάζουν σαν «φευγαλέες εικόνες», ωστόσο υπάρχει κάτι που παραμένει αναλλοίωτο στην κρύπτη της παιδικής ηλικίας! Δεν απομακρυνόμαστε ποτέ απ’ αυτήν και είναι το όνειρο η «αρτηρία του ασυνειδήτου» που μας καθοδηγεί προς αυτές τις μνήμες της παιδικής ηλικίας. Εκεί ξεχειλίζουν οι «φαντασιώσεις της αιώνιας νεότητας». Εκεί όλα έχουν συμβεί ως ένα οριστικό παρελθόν! Δυστυχώς, το πραγματικό του θανάτου παραμονεύει. Η αιωνιότητα προς τα πίσω είναι ολισθηρή, επειδή μέσα μας υπάρχει μια  «μαύρη τρύπα» (ιδέα που απασχολεί συχνά τον Πέτρο Θεοδωρίδη) και απορροφά όλο το φως της διαφυγής προς τις απαρχές της παιδικής ηλικίας, εκεί όπου βιώναμε τα παραμύθια, τα νανουρίσματα και τα αγγίγματα.

Παντού είναι στημένες οι παγίδες της μαύρης τρύπας! Οι έντονες διαψεύσεις στην διαπάλη των ιδεών της πολιτικής, αυτοί που πληγώσαμε ή μας πρόδωσαν, οι αχάριστοι και οι ποταποί, όλα εμφανίζονται από το πουθενά για να δείξουν ότι η επιστροφή δεν είναι ένας απλός «περίπατος αναψυχής».

Καλούμαστε, όπως λέει το πολύ δυνατό ποίημα της συλλογής, σε ένα τελετουργικό αποχαιρετισμού. Το βόλεμα, η αυστηρή τήρηση των κανόνων, οι ασκήσεις ακριβείας και η εκμάθηση μιας αναπνοής που έχει μάθει μόνο στην λειτουργία της εκπνοής, είναι όλα αυτά που πρέπει να προσπεράσουμε ή να αποχωριστούμε, για να επιστρέψουμε ανάλαφροι στις πρωταρχικές εγγραφές της μνήμης μας! «Ποδοπατούν τον χρόνο μας», διαβάζουμε στο ίδιο ποίημα, αλλά εμείς «θα έχουμε υπάρξει» μέσα σ’ αυτήν την βαρβαρότητα και από την καλή και από την ανάποδη.

[πηγή]

***

Την ποιητική συλλογή  Θα έχω υπάρξει του Πέτρου Π. Θεοδωρίδη μπορείτε να την βρείτε στα βιβλιοπωλεία «Το Κεντρί» (Δ. Γούναρη 32, Θεσσαλονίκη) και «Ακυβέρνητες Πολιτείες» (Αλ. Σβώλου 28, Θεσσαλονίκη). Εναλλακτικά, μπορείτε να τη διαβάσετε στην παρακάτω διεύθυνση:

https://heyzine.com/flip-book/d4c5cabace.html

 

Αργύρης Χιόνης, Η φωνή της σιωπής

Αργύρης Χιόνης, Η φωνή της σιωπής, εκδόσεις Νεφέλη, 4η έκδοση, Αθήνα 2019, ISBN: 978-960-211-789-7.

Εφτά μικρά ποιήματα

(…)

VI

Δεν είμαι τίποτα

Είμαι αέρας στο στόμα σου

Είμαι μόνο

Η πιθανότητα μιας λέξης

Με προφέρεις και υπάρχω

[Από τη συλλογή Λεκτικά τοπία (1983)]

Αργύρης Χιόνης, Η φωνή της σιωπής, εκδόσεις Νεφέλη, 4η έκδοση, Αθήνα 2019,σελ.228.

Κυριακὴ τῶν Βαΐων

φωτογραφία: Λουκάς Βασιλικός / http://lukasvasilikos.com

Δὲν κάνει λάθη ἡ ποίηση
Ὅποιος κι ἄν εἶναι ὁ ποιητής

 

Ἡράκλειο, 25/4/2021

Γ. Μ. Β.

 

[πηγή]

Αφιέρωμα στον Ηλία Λάγιο στο ηλεκτρονικό περιοδικό «Χάρτης» (τεύχος 28/Απρίλιος 2021)

 

Στο τεύχος 28/Απρίλιος 2021 του ηλεκτρονικού περιοδικού Χάρτης δημοσιεύεται αφιέρωμα στον ποιητή Ηλία Λάγιο (1958-2005)

ΠΕΡΙΕΧΟΜΕΝΑ

Ηλίας Λάγιος, Μικρό Ανθολόγιο

Νάσος Βαγενάς, Ένα σχόλιο για την «Έρημη γη»

Αγγελική Πεχλιβάνη, Ποίημα για τον Ηλία Λάγιο

Πασχάλης Νικολάου, Ο συνδημιουργός: Αναφορές στον μεταφραστή Ηλία Λάγιο

Ευριπίδης Γαραντούδης, Ο μοναχικός Βαβελίτης

Γιώργος Βαρθαλίτης, Ο Ηλίας Λάγιος ως παλαμικός κριτικός

Δημήτρης Κοσμόπουλος, Ο απόκρημνος λυρισμός

Αλέξανδρος Κορδάς, Λάγιου τάφος

Νίκος Πλάτανος, «Φίλοι, τα φράγκα μου σωθήκαν…»

Θεοδόσης Βολκώφ, Λάγιος ο ερωτικός. Νυγμοί και σκέψεις

Χάρης Ψαρράς, Η ηλιαράχνη του Λάγιου

Γιώργος Ζεβελάκης, Συνέντευξη του Ηλία Λάγιου για τον «Μικρό ήρωα»

https://www.hartismag.gr/hartis-28/afierwmata/hlias-lagios

Κυκλοφόρησε το νέο τεύχος του περιοδικού «Οροπέδιο» με αφιέρωμα στον ποιητή Κώστα Ροδαράκη

Οροπέδιο, τεύχος 23-24/ Χειμώνας 2020-2021

Κυκλοφόρησε σήμερα 5/4/2021 το νέο τεύχος του περιοδικού «Οροπέδιο» με αφιέρωμα στον ποιητή Κώστα Ροδαράκη και πλούσια ύλη.

***

-Γι‘ αυτό σου λέω – Πάψε να γυρεύεις το άπειρο

Έχω κάτι καλύτερο!

Κώστας Ροδαράκης, Ύδρα και άλλα ποιήματα, εκδόσεις Κίχλη, Αθήνα 2019, σελ. 25.

Η ποίηση του Ροδαράκη, ιδιαίτερα προκλητική και πρωτοποριακή αλλά σχεδόν απρόσιτη στο κοινό, βγαίνει επιτέλους στο προσκήνιο.

ΜΕΤΑΚΙΝΗΣΗ 3

φωτογραφία: Λουκάς Βασιλικός / http://lukasvasilikos.com/

Οὔτε τράπεζα θεμάτων

οὔτε τράπεζα ἀποκαραδοκίας

μὲ κεῖνα τὰ ἀναιδέστατα ὑψηλόβαθμα στελέχη.

Μόνο τράπεζα ἐλπίδας

καὶ ἀγάπης ἄμετρης

μὲ πλοῦτο τοὺς ἄλλους

καὶ ὑπεραξία τὸ ἀδύνατο.

Ἡράκλειο, 13 Φεβρουαρίου 2021

Γ.Μ.Β.

[πηγή]

ΜΕΤΑΚΙΝΗΣΗ 6

φωτογραφία: Λουκάς Βασιλικός / http://lukasvasilikos.com/

Ἐνδέχεται μιὰ ἀφελέστατη ἀπορία μας ἐνίοτε νὰ κρύπτει νοῦν ἀληθείας[1].

 

Ἡράκλειο, 10/1/2021

Γ.Μ.Β.

---

[1]. Ἡ φράση «κρύπτει νοῦν ἀληθείας» προέρχεται ἀπὸ τὴν 14η ὠδὴ «Εἰς Σάμον» τοῦ Ἀνδρέα Κάλβου (Βλ. Μ. Γ. Μερακλῆ, Ἀνδρέα Κάλβου, Ὠδαί (1-20): ἑρμηνευτικὴ ἔκδοση, ἐκδόσεις Βιβλ. τῆς Ἑστίας, γ’ ἔκδοση, Ἀθήνα 1994, σελ.173-181).

[πηγή]

Ανωνύμου, Η πτώση

φωτογραφία: Λουκάς Βασιλικός  / http://lukasvasilikos.com/

Η πτώση

Αλαφιασμένες ενοχές παλεύουνε με μήνη
ερείπια το είναι μου, καίγεται σαν καμίνι
Μες τα κανάλια του μυαλού, χαμένη Βενετία
αναζητούν τις αφορμές και βρίσκουν την αιτία

Νίκος Καρούζος, Κράσπεδον

Νίκος Καρούζος, Τα Ποιήματα Β’ (1979-1991), εκδόσεις Ίκαρος, τρίτη έκδοση, Αθήνα 2007, ISBN: 978-960-7233-53-0.

 

ΚΡΑΣΠΕΔΟΝ

Όποιος λέει πως είναι νικητής

διαπράττει ένα ανιαρό λάθος·

όποιος λέει πως είναι νικημένος

διαπράττει ένα σπαραχτικό λάθος.

[Από την ποιητική συλλογή Φαρέτριον (1981)]

Νίκος Καρούζος, Τα Ποιήματα Β’ (1979-1991), εκδόσεις Ίκαρος, τρίτη έκδοση, Αθήνα 2007, σελ.212.

 

Καραντίνας αναγνώσματα VI

Χάρης Βλαβιανός, Γιατὶ γράφω ποίηση, ἐκδόσεις Ἄγρα, Ἀθήνα 2015, ISBN: 978-960-505-200-3.

 

***

σελ. 26

Ἐπειδὴ μιλάω τέσσερις γλῶσσες,

γράφω σὲ δύο, ἀλλὰ δακρύζω σὲ μία.

***

σελ. 49

Ἐπειδὴ ὅταν βρέχει δὲν παίρνω

ποτὲ ὀμπρέλα.

***

σελ. 62

Ἐπειδὴ ὁ Καροῦζος ἔγραψε τὴ Συντήρηση ἀνελκυστήρων,

ἐνῶ ἔμενε σὲ ὑπόγειο.

***

Χάρης Βλαβιανός, Γιατὶ γράφω ποίηση, ἐκδόσεις Ἄγρα, Ἀθήνα 2015, σελ. 26, 49, 62.

Μανώλης Γλέζος, Πατρίδα μήτρα

Μανώλης Γλέζος (1922-2020), Στὰ Κυκλαδονήσια ἡ αἴσθηση στὸ φῶς στιχουργεῖ, ἐκδόσεις Gutenberg, Ἀθήνα 2015, ISBN: 978-960-01-1704-2.

 

ΠΑΤΡΙΔΑ ΜΗΤΡΑ 

στὸν Σπύρο Μουστακλή

 

Κυκλάδα,

σπείρα, σύμπλεγμα, πατρίδα μήτρα.

Στὶς παρυφὲς τοῦ φωτὸς σου,

σ’  ὅλες τὶς ἀκτογραμμές τῆς ὕπαρξης,

ἐκεῖ ποὺ μάχονται καὶ φιλιώνουν

τὰ κύματα τῶν ὁνείρων καὶ τῶν αἰσθήσεων

ἄγγιξα τὴν ὕπαρξη τῆς συνείδησης,

πῆρα τὸ νιῶσμα τοῦ εἶναι μου,

αἰσθάνθηκα νὰ ὑπάρχω.

 

Μανώλης Γλέζος (1922-2020), Στὰ Κυκλαδονήσια ἡ αἴσθηση στὸ φῶς στιχουργεῖ, ἐκδόσεις Gutenberg, Ἀθήνα 2015, σελ. 15.

Καραντίνας αναγνώσματα Ι

Μάρκος Μέσκος, Συνηγορία Ποιήσεως, ἐκδόσεις Κίχλη, Ἀθήνα 2015, ISBN: 978-618-5004-32-3.

Ὄταν σὲ ἀγαποῦνε ἀποκτᾶς ὑπόσταση.

***

Τὶ νά’ ναι ἄραγεν ἡ Ποίηση, ἄνθος τοῦ μυαλοῦ

ἤ κακιὰ ὥρα; (Ἄπειρα τὰ ἐρωτήματα · μηδαμινὲς

 οἱ ἀπαντήσεις)

Μάρκος Μέσκος, Συνηγορία Ποιήσεως, ἐκδόσεις Κίχλη, Ἀθήνα 2015, σελ. 11.

Gottfried Benn, Εξπρεσσιονιστής!

Gottfried Benn, Ποιήματα, εισαγωγή – μετάφραση – επίμετρο: Κώστας Κουτσουρέλης, εκδόσεις Gutenberg, Αθήνα 2019, ISBN: 978-960-01-2070-7.

 

ΕΞΠΡΕΣΣΙΟΝΙΣΤΗΣ! 

 

Κέρμα δὲν θὰ σοῦ κόψει ἡ Γερμανία

ὅπως παλιὰ ἡ Ἑλλάδα στὴ Σαπφώ.

Ἐδῶ τό’ χουν γιὰ ἐσχάτη προδοσία

ποὺ δὲν σοῦ κόψαν κιὀλας τὸν λαιμό.

 

Gottfried Benn, Ποιήματα, εισαγωγή – μετάφραση – επίμετρο: Κώστας Κουτσουρέλης, εκδόσεις Gutenberg, Αθήνα 2019, σελ. 157.

Νίκος Καρούζος, Κυριακή

Νίκος Καρούζος, Τα Ποιήματα Α’ (1961-1978), εκδόσεις Ίκαρος, τέταρτη έκδοση, Αθήνα 2006, ISBN: 960-7233-52-2.

Πάλι μια Κυριακή στενάζει μέσ’ στο κρύο

είναι του στήθους η μεγάλη παγωνιά

η φεγγερή μου ανάσα

όπως ο γαλανός καρπός βοά σ’ έν’ άδειο καλοκαίρι.

Πάλι μια Κυριακή με φέρνει ώς το θάνατο

γυρίζω δύσκολα τη μνήμη

κι αν ποθώ τ’ αστέρια δεν έχω τη χαρά

του σκοτεινού βαθειάν ελπίδα τώρα.

Γι’ αυτό στενάζει μέσ’ στην Κυριακή

μονάχη της η δύναμή μου

[Από την ποιητική συλλογή Η έλαφος των άστρων (1962)]

Νίκος Καρούζος, Τα Ποιήματα Α’ (1961-1978), εκδόσεις Ίκαρος, τέταρτη έκδοση, Αθήνα 2006, σελ.131.

ΟΙΟΝΕΙ ΟΙΩΝΟΙ

  φωτογραφία: Λουκάς Βασιλικός / lukasvasilikos.com

 

Στὸν Μ.Κ.

 

Οἱονεὶ οἰωνοὶ

ζείδωροι καὶ λυσιτελεῖς

Γ.Μ.Β.

Ἡράκλειο 28/6/2019

[πηγή]

ΜΟΝΟΔΡΟΜΟΣ (ΜΕ ΤΟΝ ΤΡΟΠΟ ΤΟΥ W.B.)

φωτογραφία: Λουκάς Βασιλικός/ lukasvasilikos.com

Tὸ βλέμμα μου διασταυρώνεται

μὲ τὸ γέρμα τῆς ἀγωνίας

καὶ τὸ θόρυβο ρουτίνας ζείδωρης.

 

Γ. Μ. Β.

Ἡράκλειο 23/5/2019

[πηγή]