Μια “προφητεία” και ένας αφορισμός του Γιάννη Κιουρτσάκη

Γιάννης Κιουρτσάκης, Η τρελή σοφία ή τα ανίερα ιερά – Δοκίμιο για το καρναβάλι και τη γλώσσα του, εκδόσεις Νεφέλη, Αθήνα 2003, ISBN: 978-960-211-667-8.

Ι

(…) ο διάχυτος σχετικισμός των ημερών μας δεν γνωρίζει κατά βάθος μήτε την άρνηση μήτε την κατάφαση, μήτε το ανίερο μήτε το ιερό, οδηγώντας μας έτσι μοιραία στην α- διαφορία και από κει στον μηδενισμό, ο οποίος δεν είναι με τη σειρά του, αν θέλουμε να πάμε ως την άκρη των πραγμάτων, παρά η άλλη όψη του ολοκληρωτισμού: ένας άλλος τρόπος να εξαλειφθεί η ετερότητα, δηλαδή σε έσχατη ανάλυση μια αναγωγή του ανθρώπινου στοιχείου στο άψυχο πράγμα, του Άλλου στο παντοτινά Ίδιο. (…)

Γιάννης Κιουρτσάκης, Η τρελή σοφία ή τα ανίερα ιερά – Δοκίμιο για το καρναβάλι και τη γλώσσα του, εκδόσεις Νεφέλη, Αθήνα 2003,σελ. 63-64.

ΙΙ

(…) χρειάζεται να είσαι θνητός για να ζήσεις.

Γιάννης Κιουρτσάκης, Η τρελή σοφία ή τα ανίερα ιερά – Δοκίμιο για το καρναβάλι και τη γλώσσα του, εκδόσεις Νεφέλη, Αθήνα 2003, σελ. 49.

Καραντίνας αναγνώσματα VIII

Ντίνος Χριστιανόπουλος, Παραμύθια: σπουδές λαϊκοῦ λόγου, γ’ ἔκδοση, ἐκδόσεις Μπιλιέτο, Παιανία 2001, ISBN: 960-7805-17-8.

Ὁ Ναστραντίν Χότζας στό χαμάμ

Μιά φορά ὁ Ναστραντίν Χότζας πῆγε στό χαμάμ κι οἱ βοηθοί, ὅταν τόν εἴδανε φτωχό καί κακομοίρη, οὔτε καλό μπουρνούζι τοῦ ‘δωσαν, οὔτε τόν ἔτριψαν στό τέλος μέ ἀρώματα. Φεύγοντας ο Ναστραντίν, τούς ἔδωσε ἀπό μιά λίρα. Οἱ βοηθοί δέν πίστευαν στά μάτια τους κι ὅταν ὁ Χότζας ξαναπῆγε στό χαμάμ, τόν περιποιήθηκαν σά να ‘τανε ἀφέντης: τοῦ δῶσαν τό καλύτερο μπουρνούζι καί τοῦ ‘βάλαν τά πιό ἀκριβά ἀρώματα. Φεύγοντας ὁ Ναστραντίν, τούς ἔδωσε ἀπό ἕναν παρά. Οἱ βοηθοί ἀπόρησαν καί τοῦ εἶπαν: «Τί ἄνθρωπος εἶσαι ἐσύ; Τή μιά φορά δέ σέ φροντίσαμε, καί φάνηκες χουβαρντάς· και τώρα πού σέ περιποιηθήκαμε, μᾶς ρίχνεις ἕναν παρά;» Τότε ὁ Ναστραντίν τούς εἶπε: «Ἐγώ εἶμαι δίκαιος ἄνθρωπος καί κανέναν δέν ἀδίκησα. Ἡ λίρα πού σᾶς ἔδωσα τήν ἄλλη φορά, ἦταν γιά τή σημερινή σας περιποίηση· καί ὅσο γιά τήν περασμένη γαϊδουριά σας, καί ὁ παράς πού ἄφησα, πολύ δέν ἦταν;»

Ντίνος Χριστιανόπουλος, Παραμύθια: σπουδές λαϊκοῦ λόγου, γ’ ἔκδοση, ἐκδόσεις Μπιλιέτο, Παιανία 2001, σελ. 17. 

Καραντίνας αναγνώσματα VII

Ντίνος Χριστιανόπουλος, Στιχάκια του στρατού, εκδόσεις Μπιλιέτο, Παιανία 2004, ISBN: 360-7805-24-2.

***

σελ. 21

Δέν τό περίμενα ποτέ να’ ρθῶ σ’ αὐτό τό χάλι,

νά καθαρίζω στό στρατό πατάτες μέ κουτάλι.

***

σελ. 23

Στό πειθαρχεῖο, μ’ ἔκλεισαν χωρίς κρεβάτι, στρῶμα

καί τό τσιμέντο μοῦ ‘λιωσε σιγά σιγά τό σῶμα

***

σελ. 30

Τό φανταράκι στή σκοπιά σάν τό κεράκι λιώνει.

Βρέχει βροχή καί βρέχεται, φυσάει βοριάς, παγώνει.

 

Ντίνος Χριστιανόπουλος, Στιχάκια του στρατού, εκδόσεις Μπιλιέτο, Παιανία 2004, σελ. 21, 23, 30.