Ἡ ἀνάγκη γιὰ γράψιμο
εἶναι ἀδήριτη
κάποιες στιγμὲς
τὶς ὑλακὲς τῆς συνείδησης παροξύνει
ἄλλοτε πάλι τὴ μνήμη γητεύει
καὶ τὴ λήθη ἐξοστρακίζει
δυτικὰ τῆς ἐντροπίας.
Γ.Μ.Β.
5/6/2018
[πηγή]
«Ὁ ἄνθρωπος δὲν ἀποτελεῖται ἀπὸ τὸ ἄτομο, ἀλλὰ ἀπ’ ὅλους μαζὶ κατὰ συνέχεια διαδοχῆς. Ἄλλοι ἔρχονται καὶ βρίσκουν τὴ μνήμη μας κι ἀπ’ ἄλλους πρὶν τὴ βρήκαμε ἔμεῖς. Τὸ ἄτομο εἶναι ἔνα δοχεῖο, ποὺ δοκιμάζεται στὴν πλατύτερη ὕπαρξη ποὺ μᾶς περιέχει καὶ διαρκεῖ» (Νίκος Γαβριήλ Πεντζίκης, «Μητέρα Θεσσαλονίκη», ἐκδόσεις Κέδρος, 7η ἔκδοση, Ἀθήνα 2008) ——————————— «Τὸ καίριο στὴ ζωὴ αὐτὴ κεῖται πέραν τοῦ ἀτόμου. Μὲ τὴ διαφορὰ ὅτι, ἄν δὲν ὁλοκληρωθεῖ κανεὶς σὰν ἄτομο –κι ὅλα συνωμοτοῦν στὴν ἐποχή μας γι’ αὐτὸ- ἀδυνατεῖ νὰ τὸ ὑπερβεῖ» (Ὀδυσσέας Ἐλύτης, «Τὰ δημόσια καὶ τὰ ἰδιωτικά», ἐκδόσεις Ἴκαρος, Ἀθήνα 1990 και Ὀδυσσέας Ἐλύτης,«Ἐν λευκῷ», ἐκδόσεις Ἴκαρος, 5η ἔκδοση, Ἀθήνα 1999)
Γιώργης Παυλόπουλος, Αισθηματικό ΧΡΟΝΟΣ
05/06/2018
ΑΝΑΓΝΩΣΕΙΣ(ΒΙΒΛΙΟΘΗΚΗ "ΠΕΡΑ ΑΠΟ ΤΟ ΑΤΟΜΟ") ποιητικά, ανέκδοτα κείμενα, ημέτερα ποιητικά ποίηση είναι εκείνο που απομένει, ποιητικά Σχολιάστε
Ο ιστότοπος χρησιμοποιεί το Akismet για την εξάλειψη των ανεπιθύμητων σχολίων. Μάθετε πως επεξεργάζονται τα δεδομένα των σχολίων σας.
Σχολιάστε